23 Nisan ve çocuk işçiler

''Sevinin küçükler övünün büyükler

23 Nisan kutlu olsun

En büyük bayram bu bayram...''

Böyle gider bu şarkı. Her 23 Nisan günü dinleriz, yaş ilerlese de o çocukluk geliverir içimize.

23 Nisan dediğiniz bağımsızlığımızın sembolüdür. 

Cumhuriyet'in köküdür.

Çocuklar birden adam olur, makamlara oturur ve basınımız büyümüşte küçülmüş cevaplar alır. Bu konuda çok dertliyim. Yahu bırakın çocukları istedikleri gibi konuşsunlar. Mesela dün başkanlık sistemi hakkında yorum yapıyor. Diğeri valinin ya da bakanın gözlerine bakıyor acaba yanlış ne söyledim diye !

Bir kere de bırakın şu çocuklar istedikleri gibi konuşsunlar

Bayram onların size ne !

***

Çocuklarımızın bir kısmı 23 Nisan'ı kutlarken bir kısım yaşıtları da çalışmak zorundaydı o gün. Kimi sanayide kimi pazarda kimi ailesinin yanında... Okul çağında okulda olması gereken çocuklar ne yazık ki çeşitli sebeplerden dolayı çalışamıyor.

Çocukları sigortasız çalıştırma ve çok düşük maaşla çalıştırma kısmına girmiyorum çünkü bu çocukların okula gitmesi lazım benim derdim budur !

İSİG'e göre ise Türkiye'de son üç senede 122 işçi çocuk hayatını kaybetti. Bakanlık ise kayıt sistemini dahi uygulayamıyor.

Çocuk işçilere karşı bir önlem almaktan habersizler.

Türkiye'de ise 1 milyon çocuk işçi mevcut. 

Nerede zorunlu eğitim yasası ?

***

Kimse ağacındaki elmayı ya da kirazı olmadan koparmaz.

Çocuk işçilerde böyledir. Daha hayat hakkında fikri yokken hayata atılma mücadelesi veriyorlar hem de günlük 30-40 TL için... 

Çocukların geleceğinin bu kadar basit ve geri kafalılıkla çöpe atılması o çocuklar adına çok üzücüdür.

23 Nisan şarkılarını mutlu mutlu söylüyoruz ama

İşin birde böyle bir boyutu var !