28 yıl önce bugün

28 yıl önce 12 Eylül 1980 bir Cuma günüydü.

Bugün de 12 Eylül 2008 Cuma.

Sabah uyandığımızda hiç alışkın olmadığımız bir manzara ile karşı karşıya kalmıştık.

Her tarafa ürkütücü bir sessizlik hâkimdi.

Sokaklara varıncaya dek askerler ellerinde silahlarla devriye geziyordu.

Sanki her yer bir anda kışlaya dönmüştü.

Ve… Ne olduysa bundan sonra oldu.

650 bin kişi gözaltına alındı.
1 milyon 683 bin kişi fişlendi.
210 bin davada 230 bin kişi yargılandı.
7 bin kişiye idam cezası istendi.
517 kişiye idam cezası verildi.
50 kişi idam edildi.
98 bin 404 kişi ‘örgüt üyeliğinden’ yargılandı.
14 bin kişi yurttaşlıktan çıkarıldı.
30 bin kişi ‘mülteci’ olarak yurtdışına gitti.
300 kişi kuşkulu şekilde öldü.
171 kişi işkenceden öldü.
Cezaevlerinde 299 kişi öldü.
14 kişi açlık grevinde öldü.
16 kişi ‘kaçarken’ vuruldu.
95 kişi ‘çatışmada’ öldü.

***

Bu rakamların içerisinde gözaltına alındıktan sonra hastalanıp sakat kalanlar buna bağlı ölenler yok.

Bu rakamların içerisinde aileleri dağılıp parçalananlar işinden eşinden olanlar yok.

Bu rakamların içerisinde hayata kahrettirilenler yok.

Bu rakamların içerisinde ruhsal bozukluk yaşayanlar yok…

Bir düşünür ‘Her ihtilal önce kendi çocuklarını yer’ diyor.

12 Eylül Darbesinde de öyle olmuştu.

Yani bir millet örselenmişti.

***

Keşke darbesiz çözümler aransaydı.

Soru üstüne soru geliyor insanın aklına.

Sahi 12 Eylül darbesi yapılmadan da sükûnet sağlanamaz mıydı?

Kargaşa ve karmaşa ortamı darbesiz de önlenemez miydi?

Ülkeyi kardeş kavgasına kimler niçin sürüklemişti?

Çözümü darbede arayanlar kimin kimlerin isteğini yerine getirmişti?

***

Ben o gün 17 yaşındaydım.

Duydum, gördüm, hissettim.

Kiminin hayatında, kiminin bedeninde, benimde ruhumda hala 12 Eylülden kalma darp izi var.

Milyonlarca memleket insanına yazık edildi. Hem de çok yazık edildi.

Bugün 12 Eylül 2008 Cuma. Aradan tam 28 yıl geçmiş.

Bu konuda söylenecek o kadar çok şey var ki.

O günleri hatırlayınca boğazı düğümleniyor insanın.

Kaybettiğine, kaybettiklerine bakıyor kahırlanıyor ve dudaklarından o iki kelime dökülüyor; DARBELERE HAYIR!

Bir de daha 12 Eylül yarasının izleri silinememişken darbelere çağrı yapan aymazlar var ya işte onlara da hayır.

Allah bu millete 12 Eylül 1980 öncesi yaşanan karmaşalı günleri de, darbeleri de bir daha yaşatmasın.