3 Temmuz'un artçıları

3 Temmuzdan beri linç edilen, aşağılanan, alay edilen Fenerbahçeliler olarak  tam 385 gündür dimdik ayakta durmayı başardık. Bu süreç başaldığından beri 2010-2011 sezonun bütün maçlarını izlemiş birisi olarak hiç bir şekilde bu yaşananları hakketiğimizi düşünmedim. Aklımın köşesinden bile ya belki olmuştur yapmışlardır diye geçirmedim. Çünkü o maçların tamamında (bir tek Ankaragücü maçı hariç) 90 dakika öldüm öldüm dirildim. Yeri geldi gözlerimi kapadım yeri geldi yerlere attım kendimi.

Şimdi bunları niye yazıyorsun kardeşim geçti bitti diyeceksiniz. Ama kazın ayağı öyle değil. Halen daha bu işin bitmesini istemeyenler, bitmemesi için Gianni İnfantino ile akraba olanların bir ülkede yaşıyoruz maalesef. İnce ince çalışan siyasilerin yaşadığı ama o siyasilerin yaptıkları işi bile doğru düzgün yapamadıkları ve onlarca inanın pisi pisine öldüğü bir ülkede yaşıyoruz.  Tam bir sene boyunca tutuklu yargılanan Aziz Yıldırım hakkındaki suçlamalardan ceza aldığı gün tahliye edilince bu ülkenin hükümeti bu konu ile ilgili anket yaptırıyor ve bizden  herşeyi normal karşılamamız bekleniyor.

Fenerbahçenin yeni sezon için yaptığı isabetli transferlerden sonra sessizliğe bürünmeside taaftarın bu konuda kafasını karıştıryor. UEFA acaba bizi yinemi şampiyonlar Ligine almayacak endişesine kapılmasına sebep oluyor. Ya da bu  tür haberler ile Fenerbahçe yönetiminin ve teknik kadrosunun yapmak istedikleri çok önemli transferleri engellemeye çalışıyorlar.  Her iki durumda da birilerine geçen sezon hediye edilen şaöpiyonluk yetmemiş olacak ki bir yenisi için ince ince ayar çalışmaları yapılıyor.

Yani uzun lafın kısası 5 gün sonra şampiyonlar ligi ön elemesi oynayacak bir takıma vurmaya devam ediliyor. 3 temmuz 2011 depreminin artçıları maalesef  dinmek bilmiyor.