8 Mart Dünya Kadınlar Günü

Yıllar önceydi, yılını söylemeyeyim, hani derler ya kadına yaşı sorulmaz diye, bende söylemeyeyim. Gerçi söylesem ne olur. Ben o yaşı mutlu yaşadım ya... önemli olan da odur . 

1972 Yılının Temmuz ayında evlenmiştik. Evet yıllar geçmiş. Güzel yıllardı. Acısıyla tatlısıyla. En çok da tatlı geçti gibi yıllar. Şimdi bakıyorum da. Ama unutmadığım bir şey var. Hiç içimden çıkmayan ; Babam ( canım nereden bilsin bu sözün kızını bunca yıl nasıl üzdüğünü. Ona hiç söylemedim belki de üzmemek içindir. Yoksa öyle bir baba değildi. Hep bizimle beraber oldu. ) Gelinliğimi giydiğim gün beni yanına çağırdı : 

- Bak kız bu gelinlikle bu kapıdan çıkacaksın, bu kapıdan bir daha kefeninle bile dönmeyeceksin ... Ağlıyordum o sözün ne demek olduğunu anlamamıştım bile. Yıllar sonra yakın akrabalardan bir evlenen oldu. Aynı söz söylendiğinde, birden bana bir şeyler çağrıştırdı . 

- Dur emmi neden böyle söylüyorsunuz. Babam da bana söylemişti. Dedim . Saçlarımı okşadı. O lafın gelişi hiç öyle bir şey olur mu ? nasıl sahip çıkmayız . sizler bizim canımızsınız dedi. Ben yine neden ... neden .. Deyince. Bak kızım onu söyleriz ki evini. Yıllar geçti hiç de geri dönmeyi düşünmedim ama yine de o söz hep içimi sızlatır. Birde 8 Mart'ta bir şeyler yapmaya kalktığımda söylenen bu söze de takılırım hep. Senin 8 Mart'ta alacak ne hakkın var ki sen zaten her hakkını almadın mı? İşte unutamadığım bir söz daha... Yani ben her hakkımı aldıysam başka yapacak bir şey mi kalmadı. Biz her şeyi kendimiz için mi yapmalıyız ? Kapılar kapanıp ışıklar yandığında o evlerin perdeleri arkasında ne acılar, var kim bilir. Gözleri yaşlı analar, bebeler, ağlayanlar. Tabi ki mutlu olanlar da var. Bizde işte her evin perdelerinde mutlu gölgeler olsun istiyoruz . Çoçuklar mutlu uykularına dalsın sabah güneşe mutlulukla gülümsesin. Hayali bile ne güzel. O mutluluğu gözlerde görmek ne hoş bir duygudur. Böyle bir dünyada yaşamak dileğiyle 8 Mart Dünya Kadınlar Günü herkese umutlu ve de umutlu olması dileğiyle ...