80'lerin çocukları

Eğer şuan yirmili yaşlardaysanız yazdıklarım hatırınıza bir şeyler getirecektir. Benim için çok güzel anıları vardı çocukluğumun. Bugün bir yazı okudum ve kendi çocukluğum aklıma geldi paylaşmak istedim.

Üstünde arı resmi olan pembe, sarı, kokulu silgilerimiz vardı. ’İçine çekme kansey oluysun’ diyen bi arkadaşımız olsa da sürekli mis kokusunu içimize çekerdik.

Şekil şekil kokulu defterlerimiz vardı yine birbirimize yaprak verip koleksiyon yapardık:) Yada peçete koleksiyonumuz vardı.

Alf vardı hatırlayan varsa kahverengi uzun burunlu sanki gerçekmiş gibi izlerdik, aynı şekilde koca ayağı da tabi. Topluca okulla tiyatroya giderdik. Kırmızı kalemimizin ucunu yalayıp ruj yapardık:)

Erik çıktığında okulun önünden erik alıp içine tuz konulmuş küçük külahı da almayı unutmazdık:) Küçük camlı kutusunda horoz şekeri satan amcamız vardı.

Mahallede bisiklet kiralardık turu bin liraya (şimdi iyi para:) biraz daha fazla binmek için amcayı oyalardık…

Tebeşirden sokağa kutular çizip oynardık çizgiye basmamaktan daha önemli bir şey olmazdı bizim için. Yada lastikle ip atlayıp meyhaneci sarhoşum bu geceyi söylerdik. Ceylan kaşlarını almazdı bizim zamanımızda, Emrah hep ağlardı iki gözü iki çeşmeydi yanakları ıslanırdı...

Statü sahibi olmanız için erkeklerin bmx bisikleti, kızların da barbie bebek evlerinin olması lazımdı, bu popüler olmanız için yeterliydi. Bunun yanında bakkallarda yarım ekmek satılırdı eskiden, kolanın cam şişede olduğu, kredi kartı olmadan yaşayabildiğimiz bir zamandı…

Çok güzel yıllardı annemiz keki evde yapardı kabarır mis gibi kokardı. Klasik hastalıklarımız vardı bizim her çocuğun korkulu rüyası bir gün kızamık, çiçek yada kabakulak olmaktı.

Gölgelerin gücü adına Heman, Ninjalar, Splenter, Susam sokağı, Kermit, Edi ve Büdü, Minik kuş, Heidi en yakın arkadaşlarımızdı...

Gazoz kapağını ezip oyun oynarlardı erkekler, eğer bir abiniz yada erkek kardeşiniz varsa misketlerin bir erkek çocuğu için ne kadar önemli olduğunu bilirdiniz.

Ve bayramlar çocuklar için ilk harçlığın alınmasıyla çatapat, kız kovalayan, torpil almakla başlardı…

Atari oynardık. Silahıyla ördek vurmanın ne teknolojik bir şey olduğunu düşünüp nasıl olduğunu bir türlü aklımız almazdı. Mario’yu prensesine kavuşturma hayalleri kurardık…

Leblebi tozu yer birbirimize yusufu sorardık. İlk tenefüsde bütün harçlığımızı bitirir beslenme çantamızı son tenefüsde açardık…

Pazar günleri banyo yapma günüydü ve o gün herkes Bizimkiler'i izlerdi. Cumartesi Pazar erken kalkardık çizgi film izlemek için…

Polis Akademisindeki her sesi çıkaran adama hayranlık duyardık.

Vee milliyet çocuk dergileride çocukluğumuzun unutulmaz anıları arasındaydı…
Çakar çakmaz çakan çakmak demek için uğraşırdık… Parliament sinema kuşağı başladığında hep yatmaya zorlanırdık ve yatırılırdık da...

Daha şu an aklıma gelmeyen bir sürü şey var tabi sizin de aklınıza gelen paylaşmak istediğiniz bir şeyler olursa okumaktan memnun olurum.