8.2 Aşka dair

Cümlelerin bitmiş nokta konduğu bir andı seni gördüğüm an. Uzun ya da kısa şevkatli ya da hırçın geride bıraktıklarım. Artık son dediğimde gördüm seni .. Bunlara göre birini seçmek ve onunla yasamaktan ibaretti her sey ..Zaten artık kimse kimse için dağlar asmıyor ırmaklar geçmiyordu. Ve benim için artık mecnun çölleri kimseye bırakmamıştı.. Seni gördüğüm andı vazgeçislerimin bitmediğini anladığım. Öyle sessiz sedasız girdin hayatıma nerden gelmiştin? Nereliydin? Dudaklarındaki o küçük gülümsemelerin sebepleri ve yüzündeki çizgilerin oluşumunu hiç birini bilmediğim bir zamandı. Hani gök gürler şimşekler çakar fırtına habercisi olur ya sende öyle geliyorsun içime ..

Fırtına öncesi sessizlik gibi.. Sevmiştim seni içimden bir şeyler vardı sende.. Çok bendin çok tanıdıktın..Yaramaz çocuklar gibi kısıktı bakışların. Girmeliydin hayatıma nerden nasıl ne şekilde olursa olsun olmalıydın. Kader miydi seni getiren ya da her neyse..Kime teşekkür etmeliydim gülümsemen için. Hayat bazılarına mutsuz olmakla duygusuz olmak arasında bir tercih hakkı tanır daha fazlasını değil derken mısralar ve bende buna tam inanmak üzereyken sen nasılda doğru olmayan bir cümle olduğuna inandırdın bana onu da bilmiyorum.. Sevmiştim seni benden bir şeyler vardı sende..Ne zaman baksam içine korkularım depreşirdi ki korku aslında bana göre değildi.. Daha sonra tüm korkularım özlem oldu artık bakmaktan korkmuyordum alışıyordum hem varlığına hem yokluğuna .. Ve özlüyordum toprağın suyu özlediği gibi..Yolun sonu dedin ya aslında yol mühim değildir yolculuktur önemli olan .. Nasıl yolculuk ettiğin nerede durduğun nerede mola verdiğin hangi dönemeçleri aldığın ne zaman yavaşladığın ne zaman hızlandığın Ama en önemlisi kiminle yolculuk ettiğin...