Bayramda Bir Yürek Kıpırtısı

Biz büyüdükçe, bayramlar gözümüzde ünvanlaştı. Büyümek adına bedenimize eklenen her hücreyi mutsuzluk devraldıkça bayramlar sıradanlaştı. Gözümüzde ramazan bitişi, ya da bir sürü hayvanın kesildiği gün. Gönlümüzde ise derin bir iç çektiren, uzanamayacağımız kadar eskide kalmış bir anı. Eskiden bayram deyince, gece uyku tutmazdı bizi. O küçük yüreğimizin kıpırtısı, göz kapaklarımızın kapanmasına mani olurdu. Ertesi gün yemin törenine çıkacak acemi asker gibi bayramlıklarımız yanı başımızda uyurduk. Sabahın ilk çıtırtısında üniforma giyer gibi bayramlıklarımızı giyerdik.

O zaman öğrenmiştik aynada poz vermeyi, kısacık saçlarımıza şekil vermeyi. Anamın, babamın ellerini öperdik. Özellikle önce annemin. İlk o öpülmezse  gözleri hemen nemlenirdi.  O yıllarda benliğimize işlenmiş para sevgisi ve sonra adına kapitalizm dediğimiz düzen. Ana yüreğiyle kurulmuş yer sofrasında, kuş öğünü kadar yer hemen kaçardık. Belkide bayramdan bayrama gördüğümüz çikolatalı şekerlere yer kalsın diye. Sonra sokakta bulurduk kendimizi, güneş batana kadar gelmeyesiye. İstikamet hısım-akraba, o dar ve samimi sokaklar. Zaten herkes hısım, sonradan hasımlaştık biz. Para gördükçe bu yeni evler yapıldı eskilerinin yerine. Ev, evden uzaklaşmadı, lakin yürek yürekten uzaklaştı işin içine menfaat girdikçe.

Eski bayramların özlemi gönlümüzü yaksa da, komşularla can cana yan yana olamamanın sancısı gönlümüzü kavursa da, çocukların şen neşeli kahkahaları ile kapıyı çalarak “Bayramınız mübarek olsun” sözüne hasret kalsak da, bayramlar bizim bayramlarımız…

O günlerde bayramlarda mahallemizde komşularımızın herkesin birbirine verecek sevgisi, güler yüzü, tebessümü, hoşgörüsü mutlaka vardı, hiç yok olmazdı… Dargınlar mutlaka bayramda barışırdı-Gerçi o zamanlarda dargın kimse hiç olmazdı-. Gel gör ki artık bunlardan bir iz koku eser kalmadı… Her bayramda gurbette misafirlere komşulara hasret, eski bayramları özlemekteyiz, içimizde bir acı ile geçirmekteyiz Bayramlar kendi güzelliklerini yitirmemiş olmasına rağmen bizler misafirlik komşuluk sevgisini yitirince bayram sevinçlerimizi de beraberinde yitirdik, elden ne gelir bilinir ama gel gör kime neyi nasıl anlatacaksın ve nasıl anlamasını bekleyeceksin?

Neyse

Sevdiklerinizle nice bayramlara...

Sağlıcakla kalın.