Nasıl Baba Olunur?

Erkeklerin doğumdan sonra eşlerini anlamalarını beklemek ne kadar adil bilemem ama böyle bir şeyin olabileceğine asla ama asla inanmıyorum. 

Doğum zaten başlı başına kadınların askerliği şeklinde tanımlanabilir. Bir anlatmaya başlasam günlerce konuşabilirim... Ama eşime sorarsanız buna da "sancı geldiğinde hep belini ovuyodum, geçiyodu, hep beni çağırıyodu, başkasını istemiyodu, kolum koptu valla " dicektir. Doğru, yalan değil asla ama biraz eksik. Doğum sancısı çeken bir kadın hakkında yardım etmekten kolum koptu demek de ne bileyim işte, biraz şey...

Oğlum kolik veya çok aşırı ağlayan bir bebek olmadı hiçbir zaman. Ama bir süre geceleri uyumayı reddetti, biraz asi kendileri. Ağlamıyordu ama uyumuyordu da. Gece 3'e - 4'e kadar ayağımda, kolumda sallıyordum. Bazen kucağıma alıp zıpladığım bile oluyordu uyuması için. Ve bilin bakalım eşim bu durumda ne dicektir? Bu konuda bir yorumu yok, çünkü o sırada uyuyordu kendileri. Evet sabah işe gidecek, yazıktır uykusuz kalmasın ama ben de gündüz yayıp yatmıyordum ki. Belki evden çıkmıyordum ama yemeğimi bile iki arada yerdim ve çoğu zaman bölünürdü bebeğim tarafından. Bu durumda tahmin edersiniz ki uyumak tamamen hayaldi.

Yani eşim beni ya da oğlunu sevmediğinden değil aslında sürecin benim kadar içine giremediğinden beni tam olarak anlayabileceğini düşünmüyorum. Hem napsın canım adam memesi olsa o emzirecek... Evet bildiniz bu da her gece en az 4 kere uyanan oğluma hiç bakmadığından şikayet ettiğim zaman eşimin bana cevabı. "Beni görünce daha çok ağlıyo, seni istiyo..." Bu böyle sürer gider...

Babalık Kucağa Alınca Başlamaz
Annelik bebek ana rahmine düştüğü andan itibaren, babalık kucağa alınca başlar diyorlar ama bence doğru değil. Bence babalık anneden tam anlamıyla zılgıtı yiyince başlıyor. Yani ne zaman kadın yorgunluğunun, uykusuzluğunun, bitkinliğinin acısını toplayıp babadan çıkarıyor, işte o zaman baba baba oluyor. Hele ki baba biraz olsun (farkında olarak veya olmayarak) ilgisiz veya uzak davranırsa işte o zaman bütün ceremeyi çekmek zorunda kalıyor. Çünkü normal zamanda, giyilmiş bir çorabı yerden alması toplam 2 saniye sürer ve bu herhangi bir çamaşır gününde mevzu edilecek bir 2 saniye değildir. Ama küçük bir bebeğiniz varsa yerde duran çorap 3 saat sürecek bir ağlama krizine sebep olabilir. Yani babanın dikkati bir nevi kendi hayatını kurtarır. Bir de tabi koca koca adamlarsınız toplayıverin artık şu çoraplarınızı canım...