Zamansız Yürüyüş

Merhaba ;

 ilk blog ,ilk yazı ,ilk heyecan

Üzerinden bir sene geçmişti , ben ilk defa yürümeye başladığımı hissettiğim de , aslında ben kocaman bir uçurumdan düşmeye başlamıştım . İnsan en çok neyi severse ona kavuşamazmış ya benimki de öyle bir şey diyebiliriz.

Aslında ben kendime kendi içimde bittiğine inanmıştım  yani bir nevi kendime söz geçirmeye çalışmışım

O akşam eve gittiğim'de bir telefon çaldı ,

Arkadaşım geldi , arkasından açılan konular kapanan defterler derken 

İçim'de bitirmek istediğim kanama daha doğrusu bittiğini sandığım kan

Hiç bir zaman kurumamış , o gittikten sonra ilk işim bilgisayarımı çıkarıp geçmişimle yüzleşmem oldu

Korkarak baktığım fotoğraflar , yazışmalar , onun için yazılan yazılar gözümde koca bir maziyi canlandırdı

Kırılmışlığın rengidir aslında gözden , gönülden düşen yaşlar

Çok uzaktayım ama ne kalbimin ne düşüncelerimin ümidi kesilmedi , kesilemedi

Benim hayatım da ki tek doğru insan ...  

^^EFO^^