Bir papatyanın bembeyaz yaprakları üzerine düşmüş bir su damlası kadar saf ve temiz doğar insanoğlu. Daha dünyaya ilk gözünü açtığında gözlerinden yaşlar akıtır hafiften yağan yağmur gibi. Dokuz ay..
Keşke, yazacaklarıma can arkadaşım deyip de ardından ismini de ekleyip başlasaydım…Yapamadım, bilirsin ki asla riyayla işim olmaz. Zira beraber geçen o güzelim yılları, elinin tersiyle ittiğin günd..
İnsanların insandan aldığı bütün yaraların merhemi yine insandadır diyorum. Sevmenin söylemek değil, sessizce alıp yüreğine koymak olduğunu düşünüyorum. Ama yine de bazı insanlar sessiz kaldıkların..
İnsanları ve yaratılmış tüm canlıları severim. Yazmak amatörce de olsa hayatımda bir süredir var...