Sen başla gece Hadi Sen anlat… Hani yine ikimiz Hani yine baş başayken Hani küstah saatin O bacaksız akrebi Tüm zehrini kusarken
Gecenin saçları uzundu, alabildiğine... Göğsüne salınmış ezberi güçlü bir ırmak gibi geziyordu Başıboş... Kimsesiz bir yangın Perma'sızca dağıtıy..
Deste deste sahte yaralar sürülmüş Piyasaya Dün gece Adın polis telsizlerinde yankılansa Arsız’ın Eşgalini belirlemeye Benden başlarlar…
Yalnızlık; Bulunduğu kabın Şeklini alan Doğaçlama süreç… Zordur! Zaman; İlaç… Konu değiştirme asistanı Hiçbir şeye karışmaz..
Ben bir sırra kademim şimdi Cevabım yok Gıyabımda tutulmuş çoktan seçmeli hesaplara Her şeyden birazım artık Az biraz sessizlik Ve illa ki gece Kahır..
Gün gelir, Bugün dün olur Sürgün olur mazi Ay kendinden utanır Karanlıklar, Gün olur… Olur yar olur Bir aç gözlerini sen Gün olur..
Lades biter… Ve hiçbir gerekçesi kalmaz Aklıma kazılı siluetinin… Alnıma konuşlanmış Düz yazı şimdi kader Şiire sığmaz… Tüm anıla..
Sanaydı yar Çığlıklarım Ve tüm methiyeler En uzakta olsan da Aynı gezegenin en ücrasında Aynı atmosferi soluyup Aynı güneşten ısındığımız
Renk körüne sevdalı Gece mavisinin hikayesi bu Kısa ve öz… Ne kadar derinse O kadar denizdi mavi O kadar uçsuz bucaksız Gök mavisinin eller..
Nedir bu başımı döndüren? Düşük tansiyon mu, Aşk mı? Nedir aklımı başımdan alan? Alzheimer mı, Aşk mı? Nedir her şeyi unutturan?<..