Adalet yoksa barış da yok

17 TEMMUZ 2011 Taksim Meydanı 13 askerimiz on bin duyarlı vatandaşımız oradaydı. Ama kalpleri kırıktı. 

Çünkü Mavi Marmara'da katledilen 9 arkadaşımız için meydanları dolduran yüz binler orada yoktu. 

Hrant Dink'in üzerinden sırtından vurulan Türkiye için sokağa dökülen yüz binler orada yoktu. 

Futbol ve şike için Kadıköy'ü ayağa kaldıran Fenerliler yoktu. Galatasaraylılar aynı saatlerde Galatasaray Lisesi'nin bahçesinde eğleniyorlardı. Tıpkı çok uluslu bir içecek şirketinin ulus bile olamayan Türkiye'nin bilmem ne festivalinde aynı gün eğlenen on binlerce asil Türk genci gibi. 

Beşiktaş Çarşı 150 kişilik küçük bir grupla temsil edildiği terör protestosunda Trabzonspor da yoktu. 

Kasımpaşa'da yoktu, 1 mayısta Taksim Meydanı'nı dolduran en sağcısından, en solcusuna kadar hiçbir işçi veya memur sendikası yoktu. Eminim şehit olanlardan bir çoğu o sendikaları desteklemek için bilmem ne yoğurdunu yememiş, bilmem ne ürününü satın almamıştır.Eminim gelemeyenlerin bir sürü bahanesi
vardır. Hava sıcaktı, serinlemeye gitmişti, teslim etmek zorunda olduğu bir işi vardı. Türkiye ve Ortadoğu teröre teslim edilmek üzere, Emperyalizmin Orta doğudaki terörüne karşı çıkıyorsan, İsrail'in Mavi Marmara terörüne karşı çıkıyorsan, şike için, Fener için, Trabzon için yürüyorsan, senin geceleri huzur içinde yatman için mücadele verip hayatını feda edenleri, yattıkları yerde huzursuz etmeyeceksin onlar içinde yürüyeceksin. 

Eğer bu lanetli Anadolu topraklarında var olmanın bir bedeli varsa bir çok medeniyet bu bedeli tarihten silinerek ödediyse, ortak paylaştığımız bu lanetli topraklarda yaşamanın bedelini 13 şehidimizin ailesi değil hep beraber ödemeliyiz. Başlıkta da dediğim gibi adaletin olmadığı yerde barış da olmaz.
Bugün karşısında durmadığın terör yarın seni bulur ve etrafında kimse olmayınca acın beşe katlanır.