Adalet

Hakkın gözetilmesi ve yerine getirilmesi, haklı ile haksızın ayırt edilmesidir. İnsanın ve devletin en yüce erdemlerinden biridir. Peki bugün böyle mi?

Osmanlı'dan beri devletin en yüce erdemi olan adalet bugün ne yazık ki ayaklar altında. Nasıl mı? Bir gazeteci iktidarı eleştiriyor, savunması alınmadan yıllardır gözaltında, suçu ne dendiğinde, zamanı gelince öğrenirsin deniyor.

Bir avukat, eşitsizliğe karşı çıkıyor, gözaltına alınıyor, suçunu soruyor ama aradan yıllar geçiyor hala cevapsız.

Bir doktor, hastanesinden alınıp zindana tıkılıyor, suçunu soruyor, cevabını alamıyor.

Bir asker, sabaha karşı kapısı çalınıyor, sütçü gelmiştir diye kapıyı açıyor ama karşısında kelepçeleri koluna takmak için bekleyen polisleri görüyor. Suçunu soruyor oda tabi ki doğal olarak, cevap koskoca suskunluk.

Bir profesör, bir gece ansızın polis kapısını çalıyor, takıyor kelepçeyi koluna tıkıyor parmaklıklar ardına. Suçum ne diye soruyor. Cevap yine yok.

Bir yazar, kalemi elinde alınıyor masası başından, koyuyorlar karanlık zindanlara. Suçunu sormadan söylüyorlar zamanı gelince öğrenirsin diye. O zaman, ne zaman ise artık bir türlü gelmek bilmiyor.

Öğrenci, üniversite benim üniversitem diyor, çek elini benim okulumdan diyor, yaka paça parmaklıklar ardına atılıyor. Suçunu soruyor, kem küm cevaplar alıyor.

Yani sizin anlayacağınız dostlar, adalet artık yok. Katledilmiş, idam edilmiş, sırtından bıçaklanmış durumda. Eskiden kılıcın yapamadığını adalet yapardı. Şimdi ise, adalet kılıcın kılıfı haline geldi. Eskiden kadı sultanın ellerinin kesilmesine bile karar veriyordu. Şimdi ise, sultan kadıya hem seslerin, hem ellerin kesilme emrini verir oldu. Eskiden adalet mülkün temeliydi. Şimdi ise dikta rejiminin temeli oldu. Bizim adaletimiz dünyayı dize getirirdi. Şimdi ise muhalefeti dize getirmek için kullanılan, öğrencinin sesini kısmak için kullanılan kılıf oldu.

Bakın bugün İsviçre'nin Bern kentinde ki adalet heykelinin 4 bacağı vardır. Ve her bacağın kenarında küçük heykeller bulunur. Bu küçük heykellerden biri de Kanuni Sultan Süleyman'ın heykelidir. Bizim eskiden sahip olduğumuz adalet anlayışımız, bugün hala en gözde ülkelerde uygulanmakta iken, bizim adalet konusunda ki acizliğimize bakın. Diyeceğim o ki, ne yazık ki en önemli miraslarımızdan biri olan ve devletimizin en önemli erdemlerinden, adaletimize sahip çıkamıyoruz. Bugün sadece ve sadece kendi diktatörlüğümüzü kurmak için bir maşa olarak kullanıyoruz adaletimizi. Ama unutulmamalıdır ki, elbet gün olur devran döner. Gerçek hak, gerçek adalet elbet bir gün geri döner. İşte o zaman adalet, kendi hesabını sorar, bugün onu maşa olarak kullanan diktatörlerden.