- Kategori
- Şiir
Adın yoktu
Sensizliğin adı yoktu.
Belki biraz sessizliktin sen.
Soluduğum havaydın biraz, biraz burukluğum,
Biraz hüzünlü yanım.
Görmeyince özlediğim.
Ama bir o kadar da kıyasıya,
Kendi kendimle savaştığım adam.
Adın yoktu.
Sen kimsesizliktin, kimsemdin, hiç kimsem...
Uzaklaştığım, yabancılaştığım gene sen.
Adını dilime doladığımda kelimelerinde eridiğim,
Sözlerine mana bulamadığım,
Kollarında ömrümün son bulmasını istediğim adamdın.
Ne çok sevdim seni
Ne çok kimsesizdim sana karşı.
//Dokunulmamış sevdalar