Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

02 Mayıs '17

 
Kategori
Deneme
 

Adınız bende ‘anne’ kaldı | 2 | bir ölümün ‘yedisi’nde ikinci bir mektup

Adınız bende ‘anne’ kaldı | 2 | bir ölümün ‘yedisi’nde ikinci bir mektup
 

Biliyorsunuz damadınızın sâhibi olduğu, burada yayımlanan gazete, pazartesi ve perşembe olmak üzere haftada iki kere çıkıyor. Perşembe günü (25 Ağustos 2016) birkaç gazete almak için matbaaya uğradım. Oturdum çalışanlara engel olmamak için kapının birkaç metre ilerisindeki ikili koltuktan birine. Bir an, sizi, 23 Ağustos 2016 tarihinde ebediyete uğurladığımızı unutmuş olmalıyım ki gözlerim hep kapıdaydı.
 
Fakat siz gelmediniz.
Ve o gün, kimse bana ‘siz’ demedi.
Ve o gün, kimse bana ‘Merhaba Kutsi Bey’ demedi.
 
Birkaç gazete aldım, tam çıkmıştım ki aklıma, ‘ebedî istirahatgâh’ınızın hangi mahallede olduğu geldi. Döndüm ve damadınızı o yeri sordum.
 
Damadınızdan öğrendiğime göre siz de yıllar önce ansızın genç yaşta kaybettiğimiz damadınızın babası, sohbetlerine ve gülüşlerine doyamadığım Hüseyin Ağabey’e komşu imişsiniz. O yeri biliyorum ben. Yıllar önce, ‘sıvı’nın dozunu kaçırdığım bir gece damadınızın  – O zaman aynı mahallede oturuyorduk.-  dairesinin ziline basmıştım. Damadınız, balkondan bir karaltı gibi görünmüştü.
 
-Beni babanın mezarına götür, demiştim.
 
Sözümü ikiletmeden hemen aşağıya inmiş ve arabasıyla beni Hüseyin Ağabey’le ‘mücerret buluşma’ya götürmüştü.
 
Sizi daha ziyâret edemedim. İkinci kere affedin beni. Zamansız ve mekânsız yaşamaktan doğan düzensizliğim, beni, sizin gibi saygı duyduğum veya –zâten 3-5 kişi ile sınırlı olan – sevdiklerimi hep ihmâl etmeme sebep oluyor.
 
Matbaadan çıktım. Canım sıkkındı. Vurdum kendimi caddeye. Kitabevinin arasından çıkarak meydandaki ışıklara kadar yürüdüm. Yeşil yanınca karşıya geçtim. Bir ara, 40 yıllık bir arkadaşıma uğramak geçti aklımdan. Vazgeçtim. Çünkü bu can sıkıcı yüzümle onu da rahatsız etmek istemedim.
 
Köprüye yöneldim. Sizi ziyâret etmeyi düşündüm birkaç dakika, ellerimi köprünün demirliklerine koyarak. Ama bulamam kaygısıyla size gelemedim. Üçüncü kere affedin beni.
 
Hem ellerim boştu. Size, adınız bende ‘anne’ kaldı, notu iliştirilmiş bir siyâh gülle geleceğim. Siyâh gül, elvedânın sembolüdür ama siz de biliriniz ki her ‘elvedâ’ aslında bir ‘merhaba’dır.
 
Mustafakemalpaşa
 
Toplam blog
: 300
: 1022
Kayıt tarihi
: 13.06.10
 
 

Tarih, edebiyat, şiir, dil ..