Ağır-aksak demokrasi...

Kim, kimi neden dinliyor/dinletiyor? Henüz bu konuda kesin bir bilgi yok. Fakat tele kulak hala gündemde...

Dinlendiklerini iddia edenler arasında bakanlar, akademisyenler, polisler, emekli askerler, savcı ve hâkimler; kısaca her kesimden insanlar var...

İş böyle olunca, konu haberleri, bir türlü dinmek bilmiyor. Her gün tele kulakla ilgili yeni gelişmeler medyadan veriliyor...

Buna rağmen, dinleme işini yapanlar oldukça dikkatli olmalılar ki, henüz bu güne kadar tam olarak deşifre olmadılar.

Gidişata bakılırsa bu iş, ortalık sakinleşene kadar (taraflardan birinin baskın gelmesi) gündemde kalmaya devam edecek.

Çünkü yöntem oldukça etkili...

Şöyle ki; düzeneği kuran tarafa, rakibin (nefes alıp, vermesi de dâhil) tüm hareketlerinden haberdar olma avantajını sağlıyor.

Akabinde, ilgililerle ilgili yapılan yargılamalarda da bu bilgiler, aleyhte delil olarak iddianamelere alınabiliyor...

İşte, bunlar tele kulak kullanma gereğini ortaya koyan önemli nedenler!

Kimlerin dinleme yaptıkları hususuna gelince; artık bu da bilinmekte. Ancak adlarını telaffuz noktasında bir belirginsizlik var.

Yakında bu sıkıntı da aşılacak.

Yani bu gün ortaya çıkmaktan çekinen failler, gün gelecek, bir kahraman edasıyla ortalıkta gezinecekler.

Ve belki de o zaman ‘evet arkadaşlar, bu koca kulak işinin mimarları bizleriz.’ diyecekler.

Bunda, şüphe yok.

Bu işin bir diğer sıkıntılı yani ise, kazara dinlemeye takılan insanlar ve bunlara ait bilgiler. Bu bilgiler de, diğerleriyle birlikte ortalıkta...

Hak arama noktasında, duruma itirazlar olduğunda, ‘istenmeden dinlenmeye takılan bilgiler’ mazereti ileri sürülmekte...

İşte, hukuk devleti iddiasında olan bir ülke ve o ülkeye ait tele kulak gerçeği!

Hal böyle iken, sözde demokrasimizle ağır-aksak nereye gidilebilir ki?