Ağlarsın

kırdığın kalbin kanayan halini
lal olmuş dilin sükutunu
virane olup yıkılan umudu
ağlarsın perişan halimi görsen

sefil halde sokakda gezmemi
yalnızlığın içindeki hüznümü
palyaço makyajın ardındaki yüzümü
ağlarsın sahte gülmemi görsen

ölümün ortasında buldum kendimi
anlaşılmasın bilinmesin
kendi elimle harladım ateşi  
leylasını arayan mecnun misali
ağlarsın düştüğüm çölleri bilsen..

bekledikçe yollar uzadı
sevgisiz geçen ömür tükendi
aynadaki yüzün çehresi değişti
ağlarsın yalnızlığımı görsen

hep sevdi bu yürek görmedi vefa
aşktan yaralı kalbi sürmedi bi sefa
bilinmedi değeri sevdadan yana
ağlarsın yıkılmış halimi görsen.

aşkın sevdanın  ne kadar zehirli  
kılıçtan keskin nankör acizliğini
yalanla dolu riyakar yüzünü
sahtelik ve soysuzluğunu
ağlarsın inandığımı bilsen.

meyzem