Ağzımızın tadı kaçmasın?

Tam geliyordu, gelecekti derken bir mübarek Ramazan ayı daha geldi geçti. Öncelikle Ramazan Bayramı tüm Müslüman alemine kutlu ve mutlu olsun. Bu kutlu ve mutlu dilekleri her zaman gölgede bırakan şeyden çekiniyorum aslında her bayram olduğu gibi, insanların o mutlu günlerinde sevdiklerine bir an önce ulaşabilme telaşı belki de... Belki de olanaksızlık veya zamansızlık yüzünden sadece bayramdan bayrama görüşebilme telaşı her şey olabilir bunun sebebi.

Belki o küçücük tatile "bilmem kim teyzelere de gidelim mi?"yi sığdırabilmek, belki de annelerimizin yaptığı o güzelim tatlıları özlemek, sebep ne olursa olsun güzel şeyler için varmak istiyoruz sevdiklerimizin yanına. Ama asıl sorun burada, "varmak istiyoruz yanına"... Bir sağlıkçı olarak seslenmek istiyorum herkese; bir sağlık kurumunun her hangi bir yerinde çalışan her hangi bir insana sorduğunuz zaman, "bu gibi zamanlarda nasıl vakalar gelir?" diye, emin olun hiç teklemeden size "trafik kazası" cevabını verir. Korkuyorum bu kelimeyi kullanmaktan belki de ama şairinde dediği gibi "her konuda olduğu gibi, ecel konusunda da yetersiz kalıyor korku".

Hep büyüklerimiz şunu söylemiştir trafik hakkında:
- Sen dikkat etsende, karşındaki etmiyor kardeşim!

Siz ne olursa olsun dikkat edin, emin olun o zaman dikkat etmeyecek kimse kalmayacak.

Çok sevdiğim bir hocamın sloganı vardır. "Kurtarılmayı bekleyen daha çok hayat var" diye. Ne olur bütün o sağlık sektöründeki bütün o çalışanlar kurtarılacak o hayatları sadece ve sadece beklemekle kalsınlar ki sizde annenizin tatlısını ağız tadıyla yiyebilesiniz.