Ahde Vefa

Ahd iki tarafın sözleşmesi demektir. Bir taraf söz verire bu vaad olur. Vefa ise, “sevgiyi sürdürme, sevgi ve dostluk bağlılığı” anlamındadır. Ahde vefa ise, “verdigi sözünü yerine getirmek” demektir.

 

Vefa nedir, bilir misin?

 

Vefa arkanda bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamadır. Vefa; dostluğun asaletine, sır dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet katmamadır. Vefa; ötelerin sonsuz mükafatı karşısında, cehennemi hafife alamaman, ulvi güzellikleri dünyaya satmamadır. Tolstoy

Vefa, dost ikileminde yetişen güllerdendir. Onu düşmanlık atmosferinde görmek nadiratdan ve hatta mümkün değildir. Vefa, duyguda, düşüncede, tasavuurda aynı şeyleri paylaşanların etrafında üfül üfül eser durur. Kinler, nefretler, kıskançlıklar ise onu bir lahza iflah etmez öldürür. Evet o, sevginin, mürüvvetin bağrında boy atar, gelişir, düşmanlık ikliminde ise bir anda söner gider.

 

İlginçtir vefa, zordur… Ölüm gibidir, yoktur dönüşü. Bir kere o çizgiden geçtin mi dönemezsin geriye, dönsen de bulamazsın eskisi gibi giderken bırakıp gittiklerini… Karşılığını aldıkça büyür vefa, kök salar kalbine. Karşılığını almasa bile hemen kapatamaz kapılarını, içinde çok savaşır tüm şansları tepmesine rağmen bir şans daha vermek için… Her seferinde açtıkça kapılarını vefa, bile bile kaçınılmaz olur cefa görmek…

 

Vefalı olmak, unutmamaktır değildir. Vefa olmak için unutmak zorundayız. Vefa, bazen bir insanı, bir anı, bir durumu unutmaktır, o insana rağmen elbette, o ana, yaşantıya, duyguya, duruma gösterdiğimiz vefa sebebiyle…

 

Dostluğun tohumu vefadır, vefanın olmadığı yerde dostluğun bahçesi kurur. Vefadır yeşerten sevgi ve dostluk çiçegini. İyi gününde kötü gününde yanında olmayı bilmeyen birinin, ufacık bir zorlukta kaçıp gidenin senin dostluk bahçende bir işi olamaz, olmamalıdır.

Gönülde sevgi ve sadakat varsa. Serde mertlik ve ahde vefa varsa. Ser verilir, sır verilmez! Can verilir, yar verilmez! Bekleyene de bekletene de eyvAllah!

 

Vefalı olun…

Vefayla kalın…