Aheste Aheste..

Hata da yapmış olsam pişmanlık duymak yerine benzer hatayı yapmamaya çalışır, 'deneyim kazandım' der geçerim.

 

Küçük pişmanlıklar hariç kayda değer büyük pişmanlık hiç yaşamadım desem yeridir çünkü kendi özgür irademle almış olduğum kararlarımla pişmanlık duyacağım ve vicdanımı rahatsız edecek hiç bir şeyim olmadı tek bir konu haricinde.

 

O konu şu; kim ne söylediyse doğru kabül edebildim insanlar yalan söylemez mantığından yola çıkarak. Ve en doğru olduğunu bildiğim, en yalan söylemez biri olduğunu bildiğim kişiye yıllar sonra nankörlüğünü görünce 'neden çok güvendim' diye pişmanım şimdi mesela.

 

Tek pişmanlığım bu.

 

Eskilerin bir sözü vardır 'bir insanı tanımak istiyorsanız o insanla ya yolculuk yapacaksınız, ya da bir masada yemek yiyeceksiniz' diye.

 

Bir yenisini de ben eklemiş olayım. Bir insanı tanımak istiyorsanız, o insanın yürüyüşünü arkasından izleyeceksiniz, çünkü yürüyüş insan karakterini üç aşağı beş yukarı belirliyor. Bazıları langır lungur yürür, bazıları adımını atarken 'acaba atsam mı atmasam mı' diye düşünerek adımını atar, baziları da aheste aheste yürür.

 

Aheste yürüyenden zarar gelmez.