Akıllı insanlar yılanın deliğine elini bir defa sokar

Ne yaşadığını, nasıl yaşadığını, niçin yaşadığını, niçin yaşadığını öğrenmek, bilmek çok önemli bir beceridir.

Geçmişini anlamayan, yaşadıklarından ders çıkaramayan, aynı şeyleri tekrar yaşamak zorunda kalır.

Öğrenme becerisi, yaşadıklarından ders çıkarma yetisi olmayanların tipik özelliği; başlarına gelenlerden kendilerinin sorumlu olmamalarıdır.

Başlarına bir kaza gelse bu beklenmedik bir olaydır. Zira onlara göre “kaza önceden geliyorum” demez. Hâlbuki bazı kazalar bağıra bağıra gelir. Benzer olay tekrarlanınca da bu sefer kaderleri kötüdür. Aynı şey tekrar olursa bu kez de çekemeyenler vardır. Göz değmiştir. Ya da çevrede uğursuzlar dolaşmaktadır.

Tarihte incelediğimizde asılan ateistlerin, sürülen yakılan Yahudilerin, öldürülen büyücülerin bu anlayışa kurban edildiğini görürüz.

Bizim toplumumuz başına gelince öğrenmektedir. Başına gelenlerden ders almadığı için başı dertlerden kurtulamamaktadır.

Hatalı sollama yapıp kazaya neden olduğumuzda şimdi bu kader midir? Üstelik aynı sebeple birden çok kez yapmanız sizin öğrenme becerisinden, yaşanılanlardan ders alma yetisinden yoksun olduğunuzu göstermez mi?

Sigaranın zararlarını bile bile, hala içmeye devam edip erken yaşta kalp ya da kanser hastalığına yakalanmanız alın yazınız mıdır? Yoksa öğrenme sorunu mudur?

Sel felaketlerinin nedeni, Allah’ın işi midir? Yoksa ormanları yok etmemiz, dereleri ıslah etmememizin bir sonucu mudur?

Bela ile öğreniyor muyuz? Hayır. Bela ile öğrenmek bile bir ölçüde aklın becerisidir.

Böyle gidersek başımızda ne kazalar eksik olur, ne de belalar. İyi de ne yapmak gerekir? Diye sorarsanız,

Bunları önlemek için

1- İnsanlarımıza, her durumda, her olandan bitenden kendi sorumluluklarının olduğu eğitimi ve bilinci verilmelidir.

2-Yine insanlarımıza, “NEDEN – SONUÇ” ilişkisini kurabilme öğretilmelidir. Ne yaparsan ne olur? Ya da ne olmaz ? farkındalığı kazandırılmalıdır.

3- İnsanlarımıza her durumda yapılabilecek bazı şeylerin olduğunun eğitimi kazandırılmalıdır. Böyle yaparsak onlara hiçlikten, değersizlikten, cansızlıktan kurtarmış oluruz.