Aklımız dilenci çanağına döndü

Dilenci çanaklarını her önüne gelen bir şeyler koyar. İçi de karmakarışık, her şey birbirine girmiş durumdadır. Son zamanlarda bizim en azından benim aklımda dilenci çanağına döndü.

 

Kaçıncı defadır karar alıyorum; gazete okumayacağım. TV izlemeyeceğim. Gel gör ki kendime verdiğim sözü bir türlü tutamıyorum. Üstelik akşamdan kaçırdığım haberlerin tekrarını sabah 07:00 ‘de izliyorum. Her gün en az iki gazete alıyorum. Dışarıda okuduklarım da çabası.

 

Doğrusu böyle olması gerekmez mi?

 

Çağdaş insan nasıl olunur? Aklımızı dilenci çanağına çevirenler dürüst, çağdaş değilse bizim günahımız ne?

 

Aynı haberi her TV’nin, her gazetenin veriş biçimi farklı farklı. Kime inanacağımıza şaşırıp kalıyoruz. Eğer kafanız şartlanmış, ön yargılı iseniz size hitap eden medya organını izliyor ve kayıtsız şartsız O’nun doğru söylediğine inanıyorsunuz. O zaman sorun yok. Siz zaten aklınızı kiraya vermişsiniz. Sizin adınıza birileri düşünüyor…

 

Dogmalardan arınmış, ön yargılardan kendini kurtarmış, düşünen, sorgulayan bir akıl yapısına sahipseniz işiniz biraz zor.  İnanabilmeniz için o olayı ya görecek ya da bizzat yaşayacaksınız.

 

Öyle bir dönemden geçiyoruz ki kim daha çok konuşuyorsa, kimin ikna gücü fazlaysa, kimin iki elinde kara boya varsa gündemi o belirliyor.

 

Dünya ekonomik kriz içinde kıvranırken en yetkili ağızlar, “Kriz bize dokunmaz, teğet geçer” diyor. Siz de inanıyorsunuz. Eh bu kişiye inanmayıp ta kime inanacağız. Bakıyoruz kriz bizi de delip geçiyor. Bu sefer aynı ağızlardan eveleme geveleme şeklinde başka söylemler…

 

Ehlinamus! Dini bütün! Anlı şanlı saygın bir köşe yazarımız 14 yaşında bir kız çocuğuna cinsel tacizde bulunuyor. Yer yerinden oynuyor. İnsanların tüm kutsal değerleri alt üst.

 

Bu arada ülkenin en yüce en güvenilir adli tıp kurulu “Kız çocuğunun uğradığı bu cinsel tacizden dolayı ruh sağlığı bozulmamıştır.”yolunda bir rapor veriyor.

 

Eh yine bu yüce kurula inanmayıp da kime inanacağız.

 

Sorgulayıcı bir akla sahipseniz, açıyorsunuz tıp kitaplarını. Özellikle de ruh sağlığı konusunda yazılmış olanları. 

 

Şöyle yazıyor:” Çocuk denilecek yaşta cinsel tacize uğrayan çocuklar ister kız, ister erkek olsun ruhsal tramvaya uğruyor.” Şeklinde yazıyor.

 

Şimdi gelinde aklın dilenci çanağına düşmeyin. Hangisine inanacağız.

 

Kanal kanal dolaşıp bulanık suda balık avlayan bir sürü zat-ı muhterem türedi. Ortamı uygun bulmuşlar salla babam salla. 

 

Hatta öyle ileri gidiyorlar ki, Atatürk’ü soykırım yapmakla suçlamaya vardırıyorlar. 

Cumhuriyetin temel değerleriyle kavgalı olan bu insanların sayısının hiç de az olmadığının farkına varıyorsunuz.

 

Ormanlar yanıyor, mutfaklar yanıyor, cepler yanıyor. Hepsinden önemlisi vicdanlar yanıyor. Tuzu kuru olanların umurunda mı böyle olması.  

 

Artık tuz da kokmaya başladı. Bu kadar mı duyarsız olduk? Bu kadar mı insancıllıktan uzaklaştık. Bu kadar acımasız olabilmemiz için yüreklerimize sevgi yerine ne koyduk acaba? 

 

Eloğlu sağ gösterip solumuzu budayalı çok oldu. Şimdide sağımızı budamakla meşgul. Bazılarına göre böyle düşünmek PARANOYA. İnşallah onlar haklıdırlar.

 

Ancak bu beden sağıyla da soluyla da benim. Sağı da budansa, solu da budansa benim canımı acıtıyor.

 

Bu yazıyı yazmakta ki amacım; sizlere asla umutsuzluk aşılamak değildir. Zaten böyle bir yaklaşımdan uzak durmasına kesinlikle inananlardanım. Sadece önünüzdeki resmi iyi okuyun, tehlikenin farkına varın istedim. 

 

Ancak şurası asla unutulmamalıdır ki; cüzdanı kadar vicdanı da temiz olan yurtsever vatandaşlarımızın  sayısı hiç de az değildir. Onlar gerektiğinde haksızlıklara karşı dimdik duracaklardır. Çünkü onların ne elleri ne de dilleri kirlidir.   

 

DERELERİ TERSİNE AKITAMAZSINIZ. HAKLILAR SONUNDA MUTLAKA KAZANACAKTIR.