Alacağın olsun

Sevgiliye...
Sen de benden gittin ya alacağın olsun.
Tam umuttun, sevdaydın; yokluğum oldun.
Az önce okuduğum şahane şiirdeki gibi aşk var evet ama sırt çantalı bir misafir gibi.
Öyle çok uzun boylu kalacak sanıp kandırmamalı kendini.
Olduğunca sevmeli, coşmalı, yanmalı, yakmalı
Gittiğİnde küllerini savurup şerefine kadeh kaldırmalı...
Geldiğinde aşkı getirip yanında götürene değmese de
Aşkın kendisine değer...
Yaşamalı yüreğindeki mutluluk çırpınışlarını da doya doya
Acıtan, kanatan yanlarını da
Seni ben yarattım aslında...
Sen olan bende ne varsa...
Sıcak çikolata tadında gözlerini, güneş yanığı ellerini,
Uzun biraz sarsak tavırlı bedenini
İnce, tatlı dudaklarının çarpık gülümsemesini
O kıvırcık tarak düşmanı saçlarını ne güzel yaratmış Tanrım...
Ama bendeki seni bu şekiller yaratmadı ki
O bambaşka biriydi...
Benim olmasını istediğimdin sen...
Doldurdun tüm zamanlarımı...
Aklımı, kalbimi, damarımda kanımı...
Gittin ya alacağın olsun hakikaten
Şimdi zaman alıyor çıkman işlediğin tüm hücrelerimden
Candan ruh çıkarken acıtıyordur insanı
Ayrılığın acısı da işte öyle acıtıyor bir tanem
Neyse ki bu acıyı ilk yaşayışlar değil bunlar
Bekliyorum sabırla, geldiği gibi hızla olmasa da gidecek bu delilik biliyorum...
Yine de alacağın olsun diyorum...