Alacak listesi

Beyaz peynir,

Süt,

Şeker,

Çamaşırsuyu

Buzdolabımın üzerindeki alacak listemi gördüğümde bir an kafam karıştı, yaşamak için ne kadar çok şeye ihtiyacımız olduğunu düşündüm. Tüm bunlar zincirin halkası gibi biri kopsa bütünlük bozulacak, dişliler çalışamaz olacak, kıvamı bozulmuş krep hamuru gibi akışkanlığını kaybedecek; yani devamlı yakındığımız rutin sekteye uğrayacak adeta.

Şöyle bir düşünsenize alacak listesi bile sonsuz biz ölümlüyüz. Sabahları yüzümüzü yıkamak ve banyo yapmak için suya, üzerimizi örtecek ve sektörün yaşayabilmesi için modaya göre şekillenecek giysilere (tamamen sektör yaşasın diye), jöleye, kokulu kolonyaya, yüz kremine, diş macununa, ayakkabı cilasına, sabuna, yüzey temizleyicisine, bulaşık deterjanına, tırnak cilasına, kürdana, bardağa, (benim en sevdiğim) çamaşır suyuna... Saymakla bitiremeyeceğim bir sürü şeye ihtiyacımız var, sürekli tüketilip sürekli yenilenecek bir sürü şey.

Üstelik tüm bu ihtiyaçları karşılamak için paraya ve bu parayı kazanabilmek için tüketilecek bir şeyler üretmeye ihtiyacımız var. Nasıl bir kaosun içindeyiz ki? Ne yani bu mu? Tüketebilmek için üretip kendimize yeni ihtiyaçlar yaratmak, teknolojik ilerlemelerle dünyayı kirletip radyasyona bulamak, maneviyatı öldürüp maddi değerler oluşturmak; sorgulamayan, düşünemeyen, kayıtsız uyuşuk beyinler yetiştirmek, nefis denilen şeyin hakimiyetini bırakıp ortalarda salına salına pervasızca dolanmasını izlemek, yok yok yanılıyorsunuz bu olmamalı, hayatın kelime karşılığı buzdolabının üzerindeki alacak listesi olmamalı....