Alınca İhtiyaç, Çalınca Nefis

Almakla çalmak arasında etik(ahlaki) bakımdan olduğu gibi miktar yönünden de fark vardır.

Aynı şeyi bir kişiye ihtiyacın kadar al de ihtiyacı kadar alır; bırak çalsın desen hepsini götürür.

Hani hırsız da ihtiyacı kadar alsa belki bir şey demeyeceğiz.

Hırsıza belki biraz da bu yüzden kızıyoruz.

Hastanın ameliyat parasını bile çalar, oysa birine versen ameliyat parası diye belki almaz.

Hırsız/hırsızlık bu nedenle kötüdür; yoksa çaldıkları ne ki, bunca yıldır çalıyorlar battık mı yani, usturuplu çalsalar helal bile ederdik.

Hırsız nefsiyle hırsız olmayan vicdanıyla hareket eder.

Hırsız da olsalar dürüst davranmalarını bekleyebiliriz.

Zenginin ambarından fakir bir köylümüz ihtiyacı kadar buğday çalmış, helal ettik valla.

Yani bunlar böyle biraz hassas davransalar haklarında böyle kötü düşünmeyecektik!