- Kategori
- Şiir
Allah Kahretsin
Herkesi, kendin gibi sanırsın.
Sevince, tam seversin.
Vazgeçilmezin olur, artık o senin.
Vefasızlığın, ihanetin koyu sisi,
Basmaya görsün yüreğini.
Ölüm, su bile olsa içilmezken,
Bardak dolusu, baldıran zehrini,
Bir an için, düşünmeden,
Bir solukta, içmek istersin.
Sonra; toparlanır, düşünürsün..
Son sözünü söylersin;
Kimin için öleceğim ben!
Hem gözümden, hem gönlümden,
Düştün sen.
Git başımdan, nereye istersen,
Seni de, sevgini de,
“Allah kahretsin”
Saadettin Güven