Alo aşkım naaaber…

Alo aşkım naaaber…

Vatana millete birde bizim çok akıllılara hayırlı olsun. Ne mi? Şu yeni çıkan 3G teknolojisi.

Bu teknolojiye ilk geçenlerin çoğu inanıyorum hayata bacaklarının arasından bakanlardır. Yeni telefona da sahip oldular mı tamam. Dedektifliğe başlıyacaklar hemen. Adam/kadın ne yapıyor, bilelim efendim. Bizim merakımız onun özgürlüğünden çok önemli.

Evlerde hemen hemen hiç telefon yoktu. İnsanlar birbirlerine bir şey diyeceklerse yanına giderlerdi. Hatta gözlerinin içine bile bakarlardı. Sanırım ben biraz saftım. Sevgilim gözlerimin içine bakınca içim erirdi… Hey gidi günler.

Şehirler arası bir konuşma gerektiğinde postaneye gider, yazdırır, saatle beklerdik. Öyle kabin falanda yoktu. Konuşurken araya başka konuşmalar karışır, derdimizi anlatana kadar avaz avaz bağırırdık. Bunun dışında hayatımızda kocaman bir özgürlük alanı vardı kendimiz için. Merak etmez miydik? Ederdik elbet. Eğer kişi sevgilimize onunla ilgili hayaller kurmak çok zevkli idi. Yok bir aile bireyi ise nasılsa geldiğinde gerekeni anlatırdı.

Sonra telefon eve girdi. Pek farkedemedik ama özgürlük ülkemizin en önemli kalelerinden biri fethedilmişti. Kendi içime dalmış keyifli bir kitap okuyorum, veya kendimle başbaşayım. Zırrrrrrrrrr telefon (o zaman daha melodili ziller yoktu) Ben kimse ile konuşmak istiyormuyum bakalım, kimsenin umurunda değil. Sinirle açıyorum telefonu. “Bilader yarın balığa gideceğim, nereye gitsem acaba” diyen bir tanıdık. İçimden “cehennemin dibine git” demek geçiyor ama olmuyor. Hadi bir süre muhabbet. Oysa ne güzel kendime konsantre olmuştum.

Daha sonra ev telefonundan tiyo ve cesaret alan cep telefonu özgürlüğümüzün yarısını da işgal etti. Ufacık bir alan içinde sıkışıp kaldık. İnsana ne banyoda ne lavaboda rahat kalmadı. Telefonu bir açma da gör. Hakkında ne senaryolar yazılır. “Kesin baktı, ben arıyorum diye açmadı gözü çıkası” İlkokul çocuklarının eline kadar düşen cep telefonları ile uzun uzun yapılan konuşmaları bir dinleyin, giden paraya mı yanarsın, kaybolan zamana mı yoksa hançerlenen özgürlüğe mi?

Sonunda namı değer, teknolojinin son silahları ile donanmış 3G, yani basit deyimle görüntülü cep telefonu da arz-ı endam etti. Yorumları dinliyorum.

Canı çıkası beni aldatamıyacak.

Hepsinin özü bu cümlede birleşiyor. Oysa şunu bilmiyorlarki, “sen varken seni aldatıyorsa zaten seni haketmiyor” eşimiz olsun, sevgilimiz olsun bizi aldatıyorsa hemen anlamazmıyız? Takibe ne gerek var? Çekersin ipini gider. Ama bana öyle geliyor ki asıl iş başkasının özelini merak etmek karıştırmak, özgürlüğünü hançerlemek.

Cuma, 31/Temmuz/2009