Amansız hastalık

Tanrım!

Ömrümden al,

Kara gözlümün ömrüne,

Ver ömür.

Damarlarıma yayıldı,

Senin acın,

Herkesin dualarına

Muhtaçsın.

Gözyaşlarımı akıttım,

İçime,

Ağlarken gülüyorum bak,

Yine.

Biliyorum, bu gidişin sonu yok,

Ama

Bir nebze umut versin Allahım,

Bana.

Eriyorum, eriyorum,

Sadece,

Bakıyorum sana.

O güzel kara gözlerin,

Umutsuzca,

Yalvararak bakıyor,

Gülücükler saçan,

Dudakların,

Gün geçtikçe soluyor.

Sinsice yayıldı bu amansız,

Hastalık,

Kan kalmadı damarlarında,

Aldı götürdü,

Seni, 

Acılarla yoğrulduk.

NAHİDE ÇELEBİ

 (Yeğenim merhum Akif Başdere’nin anısına)