Amerika ve yeni politika

Amerika ; dünya sorunları ile kıtalar ötesinden ilgileniyor.

Güney ve Orta Amerika’da, Uzak Doğuda, Çin’de, Hindistan’da, Orta Doğu'da, Doğu Avrupa ve Rusya’da meydana gelen problemleri kendi vatandaşının refah ve mutluluğu için dert ediniyor.

Dünyada olup bitenlere, Amerika yöneticilerinin uykuları kaçıyor.

Dünya problemlerine duyulan ilgi, büyük ülke olmanın gereğinden çok dünyaya hakim olma hırsı.

“Başkanlık seçimleri” adı altında gerçekleşen seçimler kıran kırana geçti. ABD ile birlikte neredeyse dünyanın tümü, seçimlere odaklaştı.

Bir hesaba göre, Barack Hüseyin Obama’nın seçim kampanyasına aktif olarak 250 bin kişi katılmış.

Amaçlanan hedeflere ulaşmakta , daha ılımlı yöntemler planlandığından, asıl Amerika'yı yöneten gücün iktidarı değiştirdiği yorumları yapılmakta.

Seçim kampanyaları, Amerika ve dünya iletişim araçlarından izlediğimiz kadarıyla festival havasında gerçekleşti. Devir teslim töreni de bayram gibiydi.

Tören yerine liderlerin gelişleri görkemli olmasına rağmen, alana girdikten sonra vatandaşla aynı yerde, eskortla gelenlerin çoğu töreni eksi dört derecenin altında izlediler.

Ya o sayıları iki milyon olduğu söylenen meydandaki seyirciye ne demeli?

Obama, dünyaya barış ve diyalog mesajları verirken, kendi ülke vatandaşına, ekonomik krizi ve onun Amerika üzerinde sıkıntı yaratacağını çekinmeden, samimi bir şekilde anlatırken dinleyenlerden tarafından alkışlandı.

Amerika basınında tören ve başkanla ilgili olumsuz yazı yok. Olay, pek fazla magazinleştirilmeden ve ciddiyetle veriliyor.

Kimi ona, “zenci- kara vaiz” diyerek konuşmasındaki aksanını, ses tonunu ele alıp, sesindeki siyah insancıllığına kadar sayfalarca makale yazıyor. Kimi de boyunun uzun ve inceliğini. Bir diğeri Afrika’dan Kenya’nın tozlu yollarında keçi otlatan bir aileden gelen Obama’nın dünyanın en zirvesine tırmandığını yazıyor.

O, görevi devraldığı konuşmasında, “ liberal, muhafazakar yoktur, Amerika Birleşik Devletleri vardır. Beyaz, siyah, Latin, Asyalı yoktur, Amerikan vardır, ” anlamına gelen sözler söyleyerek, birlik ve bütünlüğe vurgu yapıyor. Aslında bizdekine benzer birlik bütünlük çağrısına Amerika’nın ihtiyacı yok. Ama o tablo çiziliyor. Amerikan milliyetçiliği bu olsa gerek.

Başkan, eski çağ kralları gibi ilahlaştırılıyor.