Amerika’ya başkan olmuş olsa bile Kunta Kinte hala köle

Ben tarihte beyazların siyahlara hâkimiyetini hep başkalarından farklı değerlendirdim. Herkese göre beyazlar suçlu iken ben siyahlara hata buldum. Dünya güçlülerin zayıfları ezdiği bir arenaydı. Siyah ırkın bunu anlamaması düşünülemezdi. Ve Tanrı’nın beyazları farklı yarattığı bir durum yoktu. Bu nedenle siyahlar Neronlara köle olmayı kabul etmeyecekler, onlarla savaşacaklardı.

Bir ara siyah ırkın köleliği sevdiğini düşündüm. Belki yapıları buna uygundu. Hala da içimde böyle bir inanış var. Tarih boyunca siyahların dünyada beyazlara karşı bir hâkimiyet kurduklarını duymadım. Hiçbir şeyi kendileri almadılar, hep beyazların verdikleriyle yetindiler. Bu zaten onları ikinci sınıf insan yapıyordu.

Ama siyah ırk özellikle bazı işlerde çok yetenekliydi ve dünün köleleri yerleşip kaldıkları beyaz adamın ülkesinde özellikle sanat ve sporda çok öne çıktılar. Yoksa zenci bir bilim adamı mı vardı, dünyanın konuştuğu bir siyaset adamı mı; koskoca siyah ırkın bir tek Mandela’sı.

Beyazlarla yaşayan zenciler yine de belki bir yerlere geldiler ama tek başına sivrilen bir siyah ırk devleti görmedik. Tek istisna Güney Afrika; onun da Mandela’sı vardı.

Siyahların öteden beri böyle yaşamayı benimseyip kabul ettiklerini düşünüyorum. Beyaz adamın şeytanlıkla elde ettiği hâkimiyeti muktedir olsalar bile istemiyorlar bence. Bu onların güçsüz olduğunu göstermez; zira gerektiğinde hakları için mücadele edebildiklerini gördük.

Kara dünyanın böyle etkisiz olması sonucu beyaz adam bütün kötülükleriyle dünyada rakipsiz kaldı. Yukarıda Tanrı ise sadece inanırsan vardı. Zenci karizmanın dünyalar yaratan gücü hep alkışlanacak ama sonunda yine beyaz adama teşekkür edilecek. Kim bilir belki de siyah ırkın siyasetteki zirvesi Obama da siyahtır ama belki zenci değildir.