An

Kalbimin denklaşörüne bastım
seni gördüm.
Bir hayal gibi kısa
ve ölümsüzdün
hülyalı gözlerin belli belirsiz gülüşün
karakteristik solgun bir yüzün
uzak bakışları...
Ne yöne baksam
çağrışımların kapımı aralayıp
belleğimi yokluyor...
Siyah beyaz karelere çekiyor
beni gizemin...
Mozaik iklimlere dalıp seni çıkardım
örgülerimden tutup, çekti beni ellerin
pullarının simlerini temizledim
yıldıztaşlarıyla...
Yakutlarını çıkardım gözlerinin denizinden
Yerkabuğu içinde kaybolmuş bir zamanda
Yemenisini özensiz düğümlemiş
eklemlerine sabah...
Bu an silinip gittiğinde
İrisimin gerisinde kalacaksın belki
Mumun alevinde ısıtıp ellerimi,
küçülen gözlerime direnerek
Albümünün sayfalarını teker teker açıp,
portresini sulayacağım
ölmeden o olgun adamın...