- Kategori
- Şiir
Ana dolu Han
Orta Asya’da Şaman/Hindu’ymuş…
Horasan’dan Anadolu’ya gelirken Alevi,
Osmanlı’nın kılıcıyla Sünni olmuş..!?
…
Şaman, Hindu, Alevi ve Sünni kültürüyle yaşayan aytulgalı dedelerime…
Efsunlu efsunlu baktı kutsanmış gibi duran Dicle/Fırat’a
Aga bir yanı yedi, bey bir yanı biçti..!? Okumadı, dağa kaçtı!
Pir/şık(!) aga, aptal değneğini yoldan attıkça.., yolu yürüdü…
Çoban gözlü özgün yüzün düşü, ekmek… Arkasını sıva(zla) yeter..!
Cehennem metaforuna at/sa(n).., antik düş görür (a)surlu yüz…
Dağının rengini ondan aldı Anadolu kilimi…
Vaadedilmiş gibi duran kavimler kapısını araladı Aytulgalı
Destansı Ergenekon’dan düşmüştü, düş serdiği yollara…
Omzunda yıldız torbası, formasında ay yüceliği/şaman arması
Kolyesi vardı düş taşından… Aradı ardıç özlü kardeşlik toprağını
Dua singiniyle çatıldı Anadolu… Uç verdi sevgi yoncaları
Temiz kaldı duanın değdiği oylum/Anadoluhan…
Albenili bakir kız gibi duruyordu önasya kapısı İstanbul
Uzun etekleri yel(ken) yelkendi.., aştı Akdeniz’i Safarad
Yerbezin aykırı deseni/bezirgan!.. Berlin’de de tekerrür etti!.. Kenti
Sofrayı iki ucundan tuttu! Bir koydu beş aldı Yahudi Hacı Efendi!?
Alçalıyordu kutupbaşı Hitler’in şerare/kara bulutları..))
Sığındığı ana kucağını.., alışkanlıkla kucağına almak istedi erk/ek(!)
Tapınak gibi duran Kafkas’ı aştı uzun soluklu Çerkez kartalı
Kanadına yaslanan ay düştü.., türküsü döküldü yanık yanık
Bozgun havasıyla ruhları süpür(üyor)dü sam, saman yeli..!
Kanına ekmek doğradı Stalin yüzlü! Yüreği kanıyordu (v)aktin..!
Katliam artığı çocukları topladı gün!.. Közyuvardı gözleri…
Sere serpe dağıldı yaylalara?!.. Geç ılışır(dı) dağlının yüreği..!
Yana yakıla geçti kan gölü gibi duran (B)alkanları
Avrupa avlusunda taşlanan Boşnak/muhacir kuşları…
Toprağın malıymış gibi insan!?.. Göğe uzanıverdi eller...
Ay ve güneşin şavkı denk.., mavi bilye gibi duruyordu yeryuva(r)
Meteorlar yırtmıyordu geceyi… Dua ile kurulmuştu diyalog…
Korudu sarı saçlı, yeşil gözlü, bal rengi perileri…
Üvey evlat düzeni, göğe atılan ipleri/taharını kopardı tezgâhın!
Savaşla kazanmış olsa(n) da.., geride kaldı..! Analık da getirmedi..!
Yörüklene yörüklene yürüyen han/daş, barış (v)aktini getirdi(n) postçağ…*
*- Kâğıt ve kalemsiz bilgisayarda yazılan ilk şiirim.
Ali Akdemir
21. 07. 12
Çukurova