Anılar

Sınıf Gecesi dostluk, kardeşlik sevgi ve dayanışma duygularıyla yaşandı...

Ve seneye 40 ıncı yıl kutlamaları;

yine coşkulu;

yine sevgiyle mayalanmış dostluklar

ve hoşgörü * muhabbet yüklü...

17 Kasım 2008 pazartesi akşamı yaşadığımız muhteşem birliktelik için; Refazettin & Ülkü ÇIĞIR Ailesine; Turan& Binnur POLAT Ailesine; İhsan& Zeynep DEMİRAĞ Ailesine ve kutlama için emeği geçenlere ; Hüseyin& Emel ŞEN Ailesi olarak yürekten teşekkürler…

Derelerin birleşerek, coşkun bir nehre dönüşmesine; ben bu kutlamada bizzat tanık oldum. Yıllar sonra bir araya gelen; centilmen beylerin, zarif hanımefendilerin oluşturduğu pozitif enerji; 17 Kasım kutlama gecesini ışıl ışıl aydınlattı, ısıttı. O sımsıcak havayı, gözlerdeki sevgiyi, ifadelerdeki coşkuyu hissetmemek ne mümkün!... İlk kez katılma şansını yakaladığım bu kutlamanın, yoğun emek; büyük özveri temposu ile hazırlandığını anlamamak imkansız. Ancak; yüzdokuz katılımcı dostun memnuniyetini hissettikçe, gururlanmak ve huzur bulmak en doğal sonuçtu…

Ben Hüseyin ŞEN’in eşi olarak; içinde yaşadığımız onca yılı, gençliğimizi, acı tatlı geçen seyir günlerini, vardiyaları bir kez daha gururla anımsadım; tekrar yaşadım. Gözlerimin zaman zaman dolmasına engel olmaya çalıştım… Karşılaştığım ve yeni tanıştığım hanımefendilerle ve beylerbeyi69 grubu ile böylesine güzel akşamı paylaşmaktan büyük mutluluk ve gurur duydum…

Değerli Hanımefendiler ; bizler; her birimiz bahriyeli eşi olarak, aynı ufuk çizgisine günlerce hasretle bakıp seyirden dönecek gemileri gözlemedik mi?... Dışarı vardiyaları heyecanla beklemedik mi?... Poyraz kelimesinin bizler için sadece rüzgar ismi olarak kalmadığını bilmiyor muyuz? Yaşadığımız onca ortak sevinç ve kederin üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen bir araya gelmemiz bizler için çok anlamlı olmalı!...

17 Kasım 2008 beylerbeyi69 sınıf gecesinde hepimiz yıllar öncesinin anılarında kaybolduk. Yılların yorgun izleri, gözlerimizde sevinç ışıltısına dönüştü… Her şey çok güzel ve keyifle paylaşıldı… Yaşadığımız manzara mükemmeldi. Bu tabloyu oluşturmak için, grubu bir araya toplayan; gerekli girişimlerde bulunan, emek ve zaman harcayanların, emeğine, fikrine ve yüreğine sağlık.

18 Kasım 2008 sabahı saat 09.00 da Ulaşlı’dan ayrılmak zorunda kaldık. Acele ile yola çıkmamız gerektiği için akşamdan beraber olduğumuz arkadaşlarla kahve sohbeti yapamadık ve vedalaşamadık… Üzgünüz:(

Sizler değerli grup üyeleri; iyi ki varsınız, hep var olun; uzun ve sağlıcakla yaşayın. Kırkıncı yılı da aynı coşku heyecan ve gururla kutlamamızı diler saygılarımı sunarım

Emel Aygören Şen/ ÇANAKKALE