- Kategori
- Şiir
Anlamasan kaç yazar....

önce babama isyan ettim
anlamadı…
bekletip te gelmeyen sevgiliye öfkemi yastık yaptım;
-panzerleriyle saldırmadan önce şafağında gezide kavga molasında uyur gibi yaparken ileri demokrasi kepazeliğinin gölgesinde-
sanki yere çakılan bir uçakta yolcuyduk,birlikte..
değiştirmeye yemin etmiştik dünyayı
sen anlayamazsın!
sarıldık silaha sarılır gibi kavgaya
gezi parkında bir tutam umuda sarıldık
sevdiğimze nasıl sarılacağımızı buyuran hödüklüğe isyanımız saklı yüreğimizde
-vendetta maskesi yüzümüzde tutuştuk kavgaya!-
nasılda aynıydık onlar, yüzler binler,milyonlar
yalnızdık, yalnız değildik tencere tava sokağa çıkanların bestelediği ötekilerin konçertosu
biber gazı vız geldi
akrep doldu ülkemin sokakları
-elleri baltalı "Allahuekber" diye madımakta insan yakanların kolonlanmış silüetlerini saldınız sokağa-
saymadı kimse, sahiplenemedi ki;
direnenlere selam olsun…
direnenlere selam olsun!..
höykürüyorsun ya ekrandan/meydandan;gülmekten alamıyorum kendimi ey hödüklük!
korkuyorsun..
"sık bakalım,sık bakalım
kaskını çıkar,copunu at delikanlı kim bakalım"
güftesiyle sokaktayız!
tomaların vız gelir
kim takar kimyasal kussanda
kim takar,
sen anlamasan kaç yazar;
kaçınılmaz sonun ,tarih tanık;
yenileceksin,
yazacak tarih; delikanlı kim bakalım...