Anlarsın

Kar kesiğinden kaçkın
Deli rüzgârınla
Onulmaz özgürlüğünün
Adressiz toprak kokularına
İçimde düvenler dönenir. 

Ayrışır, ayrıştırırsın
İçin içinde okyanus
Sıçrayan katrelerde
Karanlığın koynuna kayan
Yıldız olursun. 

Yakamozlara daldırıp başını
Aya bulanırsın
Bir derinlik ki
Ölüm yaşamla Eş!
Anlarsın...