Anne-evlat sevgisi son durum

Dört erkek kardeştiler.  Küçük yaşta babalarını kaybedince, yoksulluk  içine düşseler de  eğitimlerini aksatmama gayreti içindeydiler, başkaca bir umutları yoktu ki...

Tek imkanları annelerinin halı dokuması ile az-cok kazanç ve  kıt kanaat geçim...

2 numaralı kardeş yatılı öğretmen okulunu bitirince oturdukları şehre  yakın bir ilçeye tayini yapılır. Hafta sonları kardeşlerini ve annesini ziyarete gelir...

Komşu kızıyla  nişanlanıp evlenince  yaşantısını normal rotasına oturttuğunu düşünür.

Araştırmacı ve verici  idealist  bir öğretmendi. 

Ben ilkokul  4. ve 5. sınıflarımda O'nun öğrencisiydim ve ondan çok feyiz aldım  daha daha sonraları kayın biraderim olacak öğretmenimden. 

Yıllar geçmesine rağmen evliliğinde  çocukları olmayınca  duygusallığı artar. Yolda çocuğunun elinden tutarak yürüyen bir baba görse, duygulanır gözleri nemlenirdi.  (kendi ifadesi)

Baba olamamanın  verdiği  boşluk yüzünden tüm sevgisini, ilgisini annesine vermişti, anneler gününde sair önemli günlerde hediyelerle annesine koşardı. 

Artık  emekli olmuş annesi  ise oldukça yaşlanmıştı. 

Ve......Bir ylbaşı gecesinde annesi vefat edince  dünyası başına yıkıldı. Hıçkırarak ağladığında kelimeler boğazına takılıyordu, aklımda kalan şu cümlesini unutamadım "anneler gününü ben sensiz nasıl kutlarım anne!" 

Hepimiz üzgündük, en  küçük kardeşiyle evli olmam sebebiyle ölen kişi, benim de kayın validemdi. Allah rahmet eylesin. 

Bir kaç ay geçti, geçmedi, rahatsızlandı. Annesinin vefatı ve yoğun ızdırabı yüzünden tedavisinde olumlu sonuç alınamadı ve 12 mayısta, bir anneler gününde, evet bir anneler gününde vefat etti. Böylece çok sevdiği annesine koştu ve  anneler gününde ana-oğul  kavuştular.  Mekanın cennet olsun değerli öğretmenim, hürmetle yad ettiğim kayın biraderim Ethem öğretmenim,  Nurlarda yat inşaAllah. 

Değerli bilgiler vermeye çalıştığın  öğrenciler yetiştirdin, onların duaları seninle...

Kabrin nur, melekler yoldaşın olsun öğretmenim, ağabeyciğim.

Yurdagül Alkan.