Anne Sevgisi

Küçücüktüm,

Minnacıktı bedenim,

Serçe kadar yüreğim.

Ama büyüktü umutlarım,

Derindi hayallerim…

Büyüyecektim..

Benimde doğuştan kaderime yazılan,

Hayat yoldaşım, dostlarım olacaktı,

Bilemediğim bir yerde, bir şehirde..

Annem olmayacaktı günün birinde,

Dizlerinde, omuzunda uyuduğum..

Bir nebze de hasret olacak gerektiğinde..

Sevgiyle ellerinden tuttuğum..

Abim, bacım, dostum, arkadaşım olacaktı…

Ve çocuklarım, canım, sırdaşım,

Gururum, onurum, yoldaşım olacaktı..

Çocuk yüreğimle,

Anne kucağı, başımı dayadığım,

Güvende hissettiğim,

Fırtınalarda, acılarda sığındığım

Gönül limanım olacaktı…

Hayal kırıklığıymış meğer

Umduklarım, hayallerim

Bulduklarım, çektiklerim

Hayat aşk dedikleri buysa eğer...

Ve şimdilerde,

Değil yorgun başımı omuzuna koyacağım,

El uzatacak, tutacak, kaldıracak,

Yok, öyle ‘’Anne’’ sevgisi bir yürek...

Yorgun Kalemim

kategoriden rastgele blog getir

Merhaba Sevgili Okurlarım; Kendimden bahsetmek istiyorum. 1954 yılında Karamanın Esentepe köyünde..