- Kategori
- Şiir
Argus
Görmek için yüz gözü olduğuna inanılan
Mitolojik kahraman Argus olmaya gerek yok
Akıl ve yürek gözü kapalı olanların
Mevzi ve menzilleri aynıyken
At izi it izine karışalı
Mevzi ve menzilleri aynı olanlar
Besledi birbirlerini
Geçmişe çengel atan iniltiler
Duymak yerine mırıldanıyor
’Gözleri gökyüzü mavisi bir adam
Kanatları olmayanların üzerinden geçiyor’
Yüzümüz gülüyor diye
Mutlu sanma bizi
Görmediniz gözlerinizdeki engeli
Yalnızlığımız içimizde seslendi
Tebessüm yüzümüze vurdu
Söylenemeyenleri duyduk
Hayal kırıklıklarımızın kırılacak yeri kalmadı
Acı acı gülüşümüz ondan
Kıramayacakları bir yalnızlığa çektik kendimizi
Muhataplarımız mücadelemizin dengi mi?
İçimizdeki yalnızlık beklemeyi seçti
Son duraktı yalnızlık
Tüm yalnızlar bu duraktan geçti
Yara bandıydı zaman
Sarıp sarmalama konusunda kararsız kalan
Yüreği soğudu insanların
Kış kendini erteleyebilir
Nefesimizi kesiyor artık
Soluk aldığımızı sandığımız anlar
Önder Karaçay