Arkanda Kalan

süzerim kendimi süzgecimden

sererim önüme coğrafyamı

annem’in tembihleri çeker kulağımı

kendini üstün gören kırmızı’yı

boyarım pastel renklerimle

yön atlasım kendime nasihatlarım

içimde yaşarım yaşadıklarımı

gösteriş olmadı hiç merakım

ilk alçak dallardır bende hedef

onların da meyvesi aynı parlak / sedef

uzanamadıklarımı yok saymam hiç

varsın uzananlar alsınlar

aynı ağaçda tad hep birdir nasılsa

vardıkça uzaklaşan hedef

değil midir hayat dediğin

insan yüzünün arkasında

bir meddahın perde gerisi hüznünü

bir yılanın zehirli dilini unutma demişti Annem

denizde oynaşan balıkların canlılığı

bir ağın suya inişi kadardır

geceyle örülecek zamanla

derin bir uykuya geçişin yakınlığı

bozulan çocuk oyunları kadardır

atlasımda, yarına endeksli işaretin yokluğu bundandır

an’dır yaşadığın hayat an’dır

geriye kalan yanlızca mevsimsiz uzak bir şarkı

hoş bir sedâ’dır kalacak olan arkanda

3 Nisan 2009

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....