- Kategori
- Şiir
Artvin Kız Gölü Efsânesi
Çoban Ali’m çıkar Göze Dağı’na
Sürüsünü bekler göl kenarında
Daldıkça hayâle yârin saçına
Sarı çiğdem ekler göl kenarında.
Akşam olur döner gelir yaylaya
Bir de baksa bir koyunu noksandır
Alaca karanlık akşam vaktinde
Dolaşır yaylakları birer birer
Telâşa kapılır ah, vah eder…
Arar kaybolan koyununu
Arar arar en sonunda
Gelir göl kenarına
Bir de bakar, “O ne? ”
Şaşırır kalır
İnanamaz
“Düş bu” der
Düş bu
Düş…”
Kayanın üstünde periler şahı
Bir balık kız vardır, tarar saçını
Kıskanır çiğdemler güzelliğini
Göğsünden çobanın söker kalbini
Mıh kesilir kalır oracıkta
Neden sonra gelir kendine
Sessiz, ürkek adımlarla
Yaklaşır balık kıza
Çoban Ali şaşkın
Çoban Ali mıh,
Ya giderse?
Peşine
Durma
Düş…
Bu ne güzellik Rabb’im,
Balık kızın ağzında
Rengârenk hayat
Bir taraftan saçın tarar
Bir taraftan şarkı söyler
Ağız değil
Sanki
Cümbüş…
Der ki:
'Bey babamın evidir
Tahtaları kavidir
Çalın vurun oynayın
Bura düğün yeridir.
Uzun uzun kamışlar
Ucunu budamışlar
Benim elâ gözlümü
Gurbete yollamışlar
Ben bir uzun kamışım
Yolunda budanmışım
İster al ister alma
Alnına yazılmışım.
Bahçesi var bağı var
Ayvası var narı var
Atamızdan yadigâr
Bizde Ata Barı var.” (1)
*
*
Atabarı derler buna
Artvin’ imin yüreği
Balık kızın ağzında
Ne de güzel, ne de hoş.
Çoban Ali’ım unuttu
Kaybolan koyununu
İpe uzatır gibi boynunu
Öyle mahzun ve garip
Durma öyle suskun, bomboş
Gir halkaya Çoban Ali’m
Uyan, davran haydi koş!
Tarak ol saçın tara
Gerekirse
Balık kızın ellerine
Damla damla
Bekleme
Düş…
Biraz daha yaklaşınca
Fark eder bizim çobanı balık kız
Ve
Dalar gölün serin sularına
Gözden kaybolur gider…
Balık kız gitmiştir amma
Oturduğu o kayanın üstünde
Tarağını unutmuştur.
Tarağı alan çoban
Saklanır bir kenara.
Bir süre sonra
Sudan çıkar balık kız
Hem de tekrar aynı kayaya
Bakar ki tarağı
Yerinde yok
Anlar çobanın aldığını
İster tarağını
Çobandan
Vermek istemez çoban
Israrla istese de işe yaramaz.
Çoban ikna olmaz bir türlü
Balık kız,
Göle tekrar girerek
Bir taş çıkarır
ve uzatır çobana.
'Al bunu.' der.
' Kilerine koy
Hiçbir zaman
Eksik olmaz bereket.'
Çoban, dediğini yapar
Taşı alır,
Verir
Balık kızın
Tarağını.
*
Döner yaylaya
Balık kızdan aldığını
Koyar kilere
Kavuşur berekete…
Sorar komşular
Bu zenginlik ne?
Olanları anlatır
Anlatır çoban
İşte o günden beri
Bu gölün adı
Artvinlimin dilinde
'KIZ GÖLÜ' kalır.
Mustafa CEYLAN
(1) :Artvin ATABARI sözleridir.
(GÜLCE EDEBİYAT AKIMI-Bahçe)