Asacaklar beni

Asacaklar beni asacaklar

Sorgusuz sualsiz

Gençliğimin baharında

Yaşamadan hayatı

Nefesimi tutup nefessiz bekleyeceğim

Gözlerim açık dar ağacında

Sallanırken ayaklarım

Sen geleceksin ansızın

İş işten geçse de soracaksın

Kimler astı, kiler kıydı aslanıma?

Belki de gözlerin dolacak

Yağmur yüklü bulutlar gibi

Damla damla yaşlar süzülecek yanaklarından

Gözlerin moraracak ağlamaktan

Bir et bir kemik kalacaksın

Yanıp tutuşacak yüreğin

Can evinden vurulmuş gibi

Feryat figan edeceksin

Ağlaman boşuna, naralar boşuna

Dönmeyecektir eski sevgilin dönmeyecek!

Sen yeni sevdaları yaşarken

Sen yeni aslanlara yem olurken

Sevgi uğruna can veren sevgilin

Uçup gidecek uzaklara…

Seni sensiz yaşayacak zindan gecelerde

Merhaba diyecek yeni hayata merhaba

Ve seni bekleyecek zebanilerle

Seninle olmak seni sarabilmek için

Ellerini uzatacak Sümeyye’sine

O an ah işte on!

Tutabilsen ellerimi

aziz AKBAL