Aşık ol(ma)mak (k)ayıp...

Yokluğuna alışmak... Yok olmanın ağırlaştırılmış müebbet hapsi misali daha bir ağır geliyor.

Üstüne üstüne gelir ya hayat ve ellerinin tutunabileceği tek dal, yine kendinde olan bir diğer elinse hani...

Fark edene kadar herşey... Fark edene kadar yalnızlık.

Islak kaldırımlarda ağır aksak adımlarla ilerlerken gece, bin bir kalabalığın içerisinde yalnız degilsindir belki de.

Yalnız olduğunu farkettiğin an ellerin cebinde çaresiz, ellerin cebinde buz gibi, ellerin cebinde karışır gidersin geceye...