- Kategori
- Şiir
Aşık Şahveri'den bir şiir

Dağ Çiçeği / Şiirler - Diyarbakırlı Aşık Şahveri.( 1979 )
Âşık Şahveri 1931 doğumlu olup Diyarbakırlı bir halk ozanıdır. Asıl adı Şahver Şanlıoğlu’dur. 1973-1980 yılları arasında Diyarbakır Merkez Ortaokulu’nda Türkçe öğretmeni ve Okul Müdür Yardımcısı olduğum günlerde Aşık Şahveri Hanımla tanıştım. O yıllarda “Hayat Ağacı “ ve sonradan 1979 yılında yayımlanan “Dağ Çiçeği ( Şiirer ) adını taşıyan şiir kitapları vardı. Aydın coşkulu bir halk ozanı idi…
1981 yılında tayınım Şanlıurfa Akçakale ve Hilvan Yatılı Bölge İlköğretim Okullarına ( YİBO ) idareci olarak çıktığında bir daha Âşık Şahveri’yle görüşmek kısmet olmadı. Aradan 32 yıl geçti. Yaşıyorsa sağlıklı günler, vefat etmişse rahmetle ve saylgıyla anıyorum. Bazı dostları zamanı gelince anmak gerekir. Şahveri hanımında evleri Diyarbakır Ofste idi. Arasıra gider evlerinde sohbet eder demli çaylarını ve acı kahvelerini birlikte içerdik. Hoşbet güngörmüş bir Anadolu kadını idi...Cömert bir hanımefendi idi...
Âşık Şahveri Diyarbakır yöresinde tanınmış bir halk ozanıdır. Bir ozan olarak dağlara âşık bir insandı. Zaman zaman dağlarla ilgiyli şiirler yazardı. Son kitabının adınıda “DAĞ ÇİÇEĞİ “ ( şiirler 1979 ) yılında yayımlanmıştı. Onu görmeyeli bir hayli zaman oldu.“DAĞ HASRETİ “ adlı bir şiiriyle bir kez daha bir vefa borcu olarak Âşık Şahveri Hanımı anmak istiyor ve aşağıdaki şiirini sizlerle paylaşmak istiyorum:
Aşığım dağlara kurulmuş tahtım
Yâri beklemekle geçiyor vaktim
Gönlümü yok eden şu kara bahtım
Benim her zamanım dağlarda geçer
***
Bana yoldaştır şu çoban yıldızı
Derdini anlatır bir yayla kızı
Yüreğimde başlar derin bir sızı
Derdini derdime bağlar da geçer
***
Ah!...Teselli eder bu dağlar beni
Hep arar, dururum orada seni
Delice eser, durur, seher yeli
Yaralı gönlümü dağlar da geçer
***
Arkadaşlar bana dertli çobanlar
Sesime ses verir yanık kavallar
Koyunlar ormanda beni sorarlar
Bulutlar üstümden çağlar da geçer
***
Etrafını sarmış türlü çiçekler
Bir gülüm var gönül, hep onu bekler
Dağda kabul olur bütün dilekler
Bulutlar üstümden ağlar da geçer
***
Örtse gözlerimi sonsuz bir diyar
Mezarım dağlara kalsın yadigâr
Toprağım çiğneyip geçen nazlı yar
Taşımı okuyup ağlar da geçer
***
Şahveri’yim, dağlar benim mekânım
Kaynaklardan akar soğuk sularım
Ormanlara gider her gün yollarım
Ağaçlar yolumu bağlar da geçer.
Diyarbakırlı Âşık Şahveri
7 Ekim 2012- Pazar / Türkiye Takviminden