Aşk kolay değil kolay olmaz o kadar

Yaşamımda kullanmaktan kaçındığım sözcüklerden biridir “ZOR” sözcüğü. Sevmem bu sözcüğü kullanmayı. Hele ilişkiler söz konusu olduğunda. Çünkü duygularınızı, düşüncelerinizi, yaşamak istediklerinizi kısacası ilişkinin tamamını sınırlar.
Zor adam, zor kadın, zor ilişki…

“Zor kadın”ın ardında dehşetli bir toplumsal bakış açısı yatar. Kadın illa ki “zor” olmalıdır. Kolay elde edilememelidir. Kastıkça kasmalıdır erkeği ki kıymeti artsın. Bu yüzden tanışma aşamasında elinden geleni ardına koymaz kadın. Sevginin, saygınlığın bu şekilde elde edileceğini öğrenmiştir bir kere.

“Zor erkek” olmak da ayrı bir mesele. Zor olacaksın ki kadına karşı yumuşak görünme, otoriten ve gücün sarsılmasın.
Aslında her iki taraf için de zor olmaktan elde edilmek istenen kazanç; sevgiyi, saygınlığı, ilgiyi sürekli kılmak. İşte bu iyi niyetli sonucu elde etmek için kadın ayrı erkek ayrı, “zor” olmanın gereklerini yerine getirmek için uğraşıp dururlar.

Peki, gerçekten mümkün müdür bu kadar kasıp da mutlu, her şeyin konuşulabildiği, samimi ve sevgi dolu bir ilişki kurmak? Hiç sanmıyorum. Çünkü başta hoşa giden bu zorla(n)malar zamanla sınırlayıcı yüzünü ortaya çıkarır.

Oysa “kolay” olmalı her şey. “Kolay” olanın da “basit, değersiz” olmadığının anlaşılmasıyla başlanmalı işe. “Kolay” sözcüğünün “namus” ile de ilişkisi kesilmeli ardından.

Mutlu kadınlar ve mutlu adamlar zorla(n)malardan, sınırlamalardan özgürleştirilmiş sevgi dolu, huzur veren ilişkiler yaşayabilmeli sonsuza dek.