Aşk mecradan çıkmakta

Bakındım telâşeyle odamda sağa sola
Her tabloyla derdime bir dert daha ekledim
Aklım senli dünümde gözüm düşüyor yola
Meşakkatli gözlerin füturuyla bekledim

Bil ki seni beklemek doğum sancısı gibi
Seni beklemek inan talihsizlik terkibi

Yıllar zulüm yüklerken kelebek kanadıma
Gönderdim bilinmeze, canıma ok sapladım
Sağanak yağmur gibi gam yağarken adıma
Ruhumu eze eze bitmeyen dert topladım Seni hâlâ beklemek aklıma hakaret mi?
Böyle bekleyebilmek yoksa bir marifet mi?

Gecelerin bedeni çarmıhlara gerildi
Mevsimlerin başında hoşçakala alıştım
Gitmelerin nedeni, kuşkular gösterildi
Verdiğin kasavetin çözümüne çalıştım Çaresizce beklemek huzurumu terkediş
Seni beklemek her gün kana hasret zerkediş

'Son' yazılan sahnede sonu kabul etmeyip
Aynı filmi yeniden başa alıp izledim
Unut onu diyene asla kini gütmeyip
Sabrı boğan sabrımla yollarını gözledim Her gün seni beklerken yanmaya daldı ömrüm
Mahzun olmuş kalbimle bil ki kısaldı ömrüm

Destursuzca haykırdım sesimi duyman için
Ayrılık korkusuna biçare el uzattım
Gururumu da kırdım aşkımı sayman için
Viran olan gönlümü yalnız senle kuşattım Seni bunca beklemek kör kütük bir sarhoşluk
Gelmemen ihtimali âtimi saran boşluk

Nar yakan düşlerimde tek sanayken temâyül
Beni biraz avutan gözyaşımdaki tuzdu
Aşkım, Mecnun aşkına oluyorken tekabül
Dil susuz, dudak susuz vaha bile susuzdu Kaç kitap yazmam gerek hasreti anlatmaya?
Bakışımın özeti yetsin vuslat tatmaya!

Varlığın yoksa bile gölgen beni öpmekte
Kurşun sıksın göğsüme eğer dolmuşsa vadem
Yarınlar seni ister, hayalini tepmekte
Mahşere koyma aşkı dayanmıyor iradem Bak, s/aklandı aşkımız fırtınalar kopmakta
Bitir şu bekleyişi! Aşk, mecradan sapmakta

Müjgân Akyüz/MAJ