- Kategori
- Şiir
Aşk tutulması...

Aşk Tutulması...
İkinci baharı yaşıyor gönlüm!
Gözlerini yeni açmış küçük bir bebek gibi.
Yeniden doğdum, hayata seninle
Kah mutlu, kah hüzünlü geçse de ömür
Olsun, seninle katlanırım tüm dertlere.
Sende soluklanırım; nefesim yetmese de.
Sen benim tüm gözlere karşı uğur’um…
Deniz gözlerinde kaybolduğum
Nazar boncuğumsun…
Kavuşup-ayrılmamız, bir güneş tutulması!
Kökleri kenetlenmiş asırlık iki ağaç
Biz bizden kopamayız.
Geçip gitsin ayrı kaldığımız bunca zaman
Dinsin ayrı odalarda çektiğimiz ağrı
Sensizlikte; her gecemin her günümün “Cehennem”dir adı
Sebebim sen oldun, kaderim de sen ol geçsin o yıllar
Cennetim sen, saadetim sen, huzurum sen.
Ben usandım bu halimden; korkum yok ölümden
Aşk tutulması yaşıyor gönlüm!
Es rüzgarların da gitsin ayrı kaldığımız bunca yalnızlıklar
Gel biz seninle kahraman olalım
Ne hatırlayalım bir daha bunu, ne unutalım.
Deniz gözlerinde kaybolduğum sevgilim
Bundan gayri; Ya seninle olurum ya seninle ölürüm… (Cyln)