Aşk yok mu?

Bayanlar.. Bu erkeklere neler oluyor son zamanlarda anlamıyorum.. En 'aaa!' o yapmaz dediğimiz erkekler bile eşlerini birer birer terkediyor valla. İnanın ben korktum.. Çünkü ben de o ''aa yapmaz'' diyenlerdenim. Yani o kadar güvenirim.. Naftalinlenip sandıklara kapatılacak cinstenim yani. Gözümüzü açmanın zamanı mıdır nedir..?

''Gün gelecek bütün kadınlar tek başlarına kalacak'' diye bir laf attı ortaya, Sabah'ın Günaydın ekinde köşe yazarlıgı yapan çok sevdiğim Ayşe Özyılmazer.. Anne ve babasının ayrılmalarına karşı yaptığı bir yorum olarak.. ''Zaten tek bir yastıkta kocanacagına inanmıyordum'' dedi.. Nerde kaldı o, uzun süreli kalp çarpıntıları, aşk için söylediğimiz her şey yerle bir mi oldu şimdi?

Kendisinin yaşadıgı aşk degil mi acaba düşündüm bir an.. ''Duydugu üzüntüden söylemiştir'' diye düşündüm. Çünkü aşkının peşinden giden bir insan olarak biliyordum onu.. Sevgi içerisinde büyümüş, sevgi dolu aşk'a inanan bir insan olarak tanıyordum onu.. Yani öyle bilirdim bu sözü söyleyene dek..

İnsan ister istemez düşünüyor, her ne kadar aşk'ı savunsak da ''Aslında aşk da yok mu?" acaba diyoruz rahmetli Duygu Asena gibi, tüm bu yaşanılanlar karşısında.. Şöyle bir duruyor ilişkimizi gözden geçirsek mi, "yalnız kalabilme tehlikesi var mı?" acaba diye düşündürülme pozisyonuna getiriliyoruz. Ne vahim bir durum bana göre.

Ancak, oturup gerçekçi olarak düşünürsek.. Bu her iki taraf için de geçerli.. Yani yalnız kalma durumu. Kimsenin kimse üzerinde ipoteği yok.. Garantisi yok.. "Ömrünün sonuna kadar sen benimsin, ya da ben seninim" diye söylenemez..

Evet ben de kabul etmeliyim artık biliyorum.. Gün gelir aşk da bitebilir.. Erkekler bana kızabilirler biliyorum ama aşk'ına sahip çıkmayan çoğunluk erkeklerdir bana göre. Çünkü biz kadınlar daha çok vericiyiz sevgi konusunda.

Haksız mıyım?