Aşka geç kaldık

sığmadı resimlerimiz çerçeveye
koşturduk ekmek peşimde gençliğimizi
ciddiye aldık hayatı
felsefeler yarattık kendimizce
ne patlayan tomurcuktan haberimiz oldu
ne başımızdaki yelden
soğuğunda üşüdük gecelerin
sıcağında yandık
bir karış ömrümüz kaldı nihayet
aşka geç kaldık..

zamanı diş sandık doğurur
yağmurunda ıslandığımız gecelerde
..ve bir o kadar çok belledik ki ömrü
ziyan ettik her damlasını gözyaşımızın
yas tuttuk mümkünü olmayan dönülmezlere
ne yüreğimizdeki arzuları fark ettik
ne de keşfettik aşk denen şeyi
yüz yıllık hayallere daldık
aşka geç kaldık..

bir anısı varsa geçmişimizin
bugünün değil, oralarda kaldı
andıkça mutlandığımız
ya da hüzünlendiğimiz
ama bilemediğimiz
şimdi değil, yalnızca hayal
o heyecanı yok şarkıların
şiirler bugünü anlatmıyor
sevda mişli geçmiş bir zaman artık
araya neler girmiş bir bak
aşka geç kaldık..

terk edemediğimiz bir diyar burası
ey insan
o kadar kısa ki!
hayatla ölümün arası..

Ali SÖNMEZ