Aşkın özlemine sofra kur

dinlemekten bitaptır gece
adı konmamış acı hatıraları 

etraf sessiz ve sade senleyim
değ usul usul gönlüme
değdikçe nemlensin göz çanağım
son olsun intizarı içimdeki çocuğun
akları kar kapattı görmesen ki ne çıkar
tanığıydı kapıdan çıkarken son bahar
çoktan unutmuşum
kimlerle boğuşmuş
kimlerle boğulmuşum
gamında oyalanırken dünyanın
korkusunda ukbânın
rüyaydı bitti çattı kaşlarını önümde zaman
zaman o büyülü an hadi uyan
kuş misali titriyorum eyvah
kesiliyor nefesim sesim
kanatlansın yüreğim birazdan
yılların özlem ve açlığına sofra kur
başında sade sen ve ben hadi gel otur.