AŞKINIZI YEMEYİN

AŞKINIZI YEMEYİN

Bir şiirimde şöyle demiştim:

Koyunu seviyorsun

Kurban ediyorsun

Horozu seviyorsun

Kesip yiyorsun

Kuşu seviyorsun

Kafeste hapsediyorsun

Sakın böyle sevme beni

Aman ne olursun!

Sevgimiz, aşkımız budur bizim. Sevdiklerimizi nazla, kaprisle, kıskançlıkla canlarından bezdiririz, sevdiklerine seveceklerine pişman ederiz. Kara zindanlara atarız bencil tutkularımızla, ah of çektirmekten, bunaltmaktan adeta zevk alırız. Sevgimizle öldürürüz sevdiklerimizi ya da yaşayan ölü haline getiririz. Gelin bu duygumuzu da şöyle şiirleştirelim:

Balığın Kaderi

Seni o kadar severiz ki

Ya akvaryumda hapsederiz

Ya da avlar yeriz!

Kusura bakma

İnsanız biz

Yamyamdır sevgimiz!

Ana baba evladı arasında da görülür bu çeşit bir sevgi(!)...

Oysa sevgi, aşk özveri, erdem ve güzellik demektir. Birbirimizin başını yemek, kafa ütülemek, sadece kendini düşünmek değildir. Hoşgörü ve emektir, ben değil biz demektir.

Gönül bahçesine çiçek dikmektir.

**************************